امام تفاوتی بین نزدیکان خود و غریبه‏ها نمی‏گذاشتند. اگر یکی از بستگان ایشان حاجتی داشت و غریبه‏ای هم همان حاجت را داشت آقا هر دو را مساوی قرار می‏دادند. مثلاً اگر فلان کس که نسبت نزدیکی با ایشان دارد، برای هزینۀ‏ ازدواج به پنجاه هزار تومان پول احتیاج داشت و غریبه‏ای هم به پنجاه هزار تومان نیازمند بود، آقا اگر می‏توانستند، به هر دو کمک می‏کردند. و اگر نمی‏توانستند به هیچ یک نمی‏کردند.

منبع: پا به پای آفتاب - ج 1 - ص 148

. انتهای پیام /*