امام روز شروع و ختم درس خود را به موعظه اختصاص می‏داد و موعظه‏های‏ ایشان با دیگران فرق داشت. در همان جلسه موعظه وقتی امام عادی هم صحبت‏ می‏کردند، فضلا چنان اشک می‏ریختند که سینه ایشان خیس می‏شد. در مطلب عادی‏ موعظه هم منقلب می‏کرد، حالت غش به آدم دست می‏داد.

منبع: پا به پای آفتاب، چاپ جدید، ج4، ص13

. انتهای پیام /*