رسم است وقتى که یکى از مراجع از دنیا مىرود، مریدهاى علما و
مراجع دیگر تبلیغ مىکنند که آقاى ما مرجع است تا مردم را به تقلید از او
سوق دهند. آیتاللّه حکیم که از دنیا رفت، مقلدین زیادى در داخل و خارج
عراق داشت. بیوتات و اطرافیان علما و مراجع نجف، براى مرجعیت فرد
مورد علاقهشان فعال شدند. طرفداران آقاى خویى، آیتاللّه شاهرودى و
دیگران. ما و دوستان نیز براى این که مقلدین آقاى حکیم را به طرف امام
سوق دهیم تصمیم گرفتیم که تبلیغ کنیم. امام متوجه این مسأله شدند. دیدیم
که آقاى شیخ عبدالعلى قرهى ما را خواست و گفت امام پیغام دادند و فرمودند
که به دوستان من بگویید من راضى نیستم هیچکس از من تبلیغ بکند و اسم من
را بیاورد و رسالۀ من را به کسى بدهد و عکس من را پخش کند. این روحیۀ
امام بود.
منبع: پاسدار انقلاب، سال دوم، ش 14 (تیرماه 1360) ص 44
.
انتهای پیام /*