در 13 آبان 1343، رهبر نهضت اسلامی حضرت امام خمینی (ره)، توسط مأموران حکومت شاه بازداشت و پس از انتقال سریع و مخفیانه از قم به تهران، به ترکیه تبعید شدند. این تبعید در پی اعتراض معظم له به سیاست های حکومت پهلوی و از جمله تصویب لایحه ننگین کاپیتولاسیون انجام گردید. به روح بلند امام امت (ره) درود می فرستیم و توجه شما را به خاطره ای از آن روزها، جلب می نماییم:
در آبان 43 که من تازه به دانشکده فنی رفته بودم، در آن سال شاه اولین سالی بود که ساواک را در دانشگاه مستقر کرده بود. تا قبل از سال 43 ساواک به صورت افراد ناشناس در دانشگاه حضور داشت اما در سال 43 چون [دکتر جهانشاه] صالح رئیس دانشگاه شده حضور امریکایی‌ها هم تثبیت شده بود، در هر راهرویی تقریبا یک نفر از این لباس آبی‌ها که از عوامل ساواک بودند مستقر شده بودند که درحقیقت نظارت بر کارهای دانشگاهی بکنند. 13 آبان که ما آمدیم، بچه‌ها در گوش هم گفتند که امام را دیشب گرفتند و آوردند و امام را می‌خواهند تبعید بکنند که مبارزه بالاخره شروع شد. دیگر منتها به قدری خفقان زیاد بود که مثلا همان روز نشد تظاهرات بکنند. 13 آبان 1343 خیلی تلاش کردند بچه‌ها کلاس‌ها را به تعطیلی بکشانند، منتها می‌گویم فضا آن‌قدر آلوده بود که به جز مثلا 10، 15 نفری که من اعتماد داشتم نمی‌توانستم به کس دیگری بگویم و به هر صورت حادثه تلخی در ذهن من است که در آن 13 آبان دانشگاه به تعطیلی کشیده نشد و علی‌رغم اینکه همه حادثه را فهمیده بودند و آن موقع بچه‌ها بیشتر مصر بودند به رفتن و کارهای زیرزمینی و مخفی کردن که الحمدلله به نتایج خوبی هم رسیدند.
منبع: کتاب عصر جهاد، دوران خدمت، ص: 83، (خاطره ای از آقای محمدتقی بانکی)