در ایام طلبگی برای ما امام تنها یک مدرس فقه و اصول نبودند، بلکه معلم اخلاق هم بودند، به طوری که ما بارها از بیانات اخلاقی ایشان استفاده کردیم. عده ای بودند به امام اصرار می کردند که ایشان مباحث اخلاقی را هرچند وقت یکبار، عنوان کنند تا ما قدری تربیت شویم. بعضی از شاگردان حضرت امام در این خصوص خیلی به ایشان اصرار می کردند. من هم یکی از این افراد بودم. روزی به حضرت امام (ره) عرض کردم: «هربار که شما صحبت اخلاق می کنید، تا یک هفته و شاید یک ماه بعد از آن، در ما حال و هوای دیگری پیدا می شود». امام تأثیر نفس عجیبی داشتند. وقتی مباحث اخلاقی را به میان می کشیدند، اغلب شاگردان ایشان منقلب می شدند و اشکهایشان جاری می شد. بعضیها هم با صدای بلند گریه می کردند.
منبع: کتاب سلسله موی دوست؛ به نقل از حجت الاسلام والمسلمین محمدمهدی ربانی املشی
.
انتهای پیام /*