پرتال امام خمینی: اصولاً خانم علاقه مند به سفر و رفت و آمد و گفتگو بود البته نه از آن گفتگوها که بعضاً به غیبت و تندخویی و عقده گشایی منتهی می شود. سفر را با هدف روح نوازی و تمدد اعصاب و فراگیری از طبیعت و انباشتن دانش و دیدن و دل نبستن و سیر و سیاحت می رفت. حضرت امام وقتی در سفر هم بودند به تعبیر خانم باز به فکر مطالعه اش بود. خانم حتی مایل بود سیزده بدر را به رسم اکثر ایرانی ها به دشت و صحرا برود و امام تمایلی به چنین گشت و گذاری نداشت. لذا خانم می گوید:
«تا قم بودیم سیزده بدر را در بعضی از سالها با فرزندانم به اطراف قم می رفتیم و چند ساعتی را خوش بودیم و باز می گشتیم و آقا در منزل مشغول کار خودشان بودند. در این اواخر وقتی حاج سید حسن آقا از ایشان می پرسند: «آیا با امام سیزده بدر هم می رفتید؟» می فرماید:
نه، همین سال گذشته به آقا گفتم امروز سیزده بدر است باید می رفتیم صحرا. آقا گفت بیا برویم بیرون. رفتیم در حیاط. کنار باغچه نشست و گفت: این سیزده بدر. گفتم سیزده بدر سبزه می خواهد که بچینیم، کلوخ می خواهد که در آب روان بیندازیم. به گل و گیاه باغچه اشاره نمود و گفت این گل و سبزه و بعد خاک گلوله شده ای را از باغچه برداشت و در آب انداخت و گفت این هم کلوخ. و این هم سیزده بدر آن روز ما بود.
منبع: بانوی انقلاب؛ خدیجه ای دیگر، ص ۱۵۵
.
انتهای پیام /*