امام به معناى واقعى کلمه زاهد بودند ولى سعى مى‏ کردند که در ظاهر این صفت را نشان ندهند و تا جایى در این مورد پیش مى‏ رفتند که ظواهر را به‏ گونه‏ اى مهیا مى‏ کردند که اصلاً زهد ایشان بروز نکند. امام زاهدى بود که نشان مى ‏داد زاهد نیست، یعنى هیچ‏وقت لباس بد در انظار نمى ‏پوشید. اگر به بیرونى ایشان مى‏ رفتید ملاحظه مى‏ کردید که فرشهاى خوب را در آنجا انداخته‏ اند و فرشهاى دیگر را در اندرونى.

منبع: سرّ دلبری، ص 67.


. انتهای پیام /*