مجله کودک 78 صفحه 6

گزارش دوست امیر قمیشی هر بهار تازه، یک تولّد دوباره است در یکی از روزهای سال جدید، برای تهیّه گزارش به بخش زایمان یکی از بیمارستانها آمدهایم. اینجا جایی است که همه منتظر رسیدن یک خبر تازهاند. خبر تازة یک تولّد، تولّد یک انسان، انسانی که قرار است در یکی از اتاقهای همین بخش از بیمارستان پا به دنیا بگذارد و یکی از همسایگان زمینی ما شود. آقای ایوبی یکی از کسانی است که برای رسیدن این خبر تازه، ساعتهاست در راهروی بیمارستان انتظار میکشد. او میگوید:«خیلی نگرانم. امروز قرار است اولین فرزند من به دنیا بیاید. برای همین احساس میکنم خود من می خواهم یک بار دیگری متولّد شوم همیشه با خودم فکر میکردم که پدر بودن چه مزهای دارد و حالا تا چند دقیقه دیگر می توانم برای اولین بار مزة پدر بودن را بچشم.» حاج مرتضی ایّوبی پدر آقای ایوبی است، او هم میگوید: «خوب می دانم که امروز پسرم چه حسی دارد. بیست وپنج سال پیش که او میخواست به دنیا بیاید، من هم حال او را داشتم. درست مثل خود او احساس میکردم که قرار است یک بار دیگر به دنیا بیایم. این را هم بگویم که فرزند علی، اولین نوة من است . به همین خاطر امروز من هم دوست دارم هرچه زودتر مزة پدربزرگ شدن را بچشم.» از علی آقا میپرسم: «خود شما چند سال پیش و در چه ماهی به دنیا آمدید؟» پاسخ میدهد : «همانطور که پدرم گفتند من بیست و پنچ سال پیش متولّد شدم . اما جالب اینجاست که من هم درست مثل کودکی که قرار است امروز به دنیا بیاید، متولّد اولین ماه بهارم و در هفدهم فرودین سال 1357 به دنیا آمدم. » میپرسم: « از این که شما و کودک در راهتان هردو متولد فصل بهار هستید چه حسّی دارید؟» پاسخ میدهد: « به نظر من این که انسان چه فصلی از سال متولد شود، خیلی مهم نیست. مهم این است که یک انسان بتواند از فصلهای سال و از سرد و گرم طبیعت درسهای زیادی بگیرد تا در زندگی از آنها استفاده کند.» از آقای ایوبی میخواهم تا اگر درسی از فصل تولدش یعنی بهار گرفته که فکر میکند لازم است بچّهها هم از آن چیزی بدانند، برای ما بگوید؛ «بزرگترین درسی که از فصل بهار میشود آموخت، امید است. در فصل بهار درختهایی که ماهها زیر برف و سرما بودهاند دوباره شکوفه میزنند و زندگی را از نو آغاز میکنند و پرندههای مهاجری که در ابتدای پاییز از خانهشان به سرزمین