مجله کودک 123 صفحه 22

یاد دوست اکثریت هرچه گفتند، معتبر است خاطرات دوست حضرت امام به وابستگان طاغوت ، وقت ملاقات نمی دادند . زمانی نماینده مجلس فرمایشی شاه درقم ، بسیار واسطه تراشی کرده بود تا شاید بتواند با امام به طور خصوصی ملاقات کند اما حضرت امام نپذیرفته بودند یکی از یاران امام نیز که واسطه ی این ملاقات شده بودند می گویند «به امام عرض کردم ،آقا نماینده قم در مجلس شورای ملی منتظر ملاقات با شماست.»امام فرمودند «نه من نمی خواهم با ایشان ملاقات کنم» حتی هنگام شام که برادران امام و داماد ایشان سر سفره شام بودند دوباره به امام عرض شد اما امام باز نپذیرفتند از امام پرسیدم که چرا ملاقات نکردید ؟ فرمودند «این جور افراد می روند مطلبی از طرف خودشان عنوان می کنند و می گویند که ما مثلاً فلانی [منظور خود حضرت امام است] مشورت کردیم و ...؛ و لذا مصلحت نیست.» یکی از همراهان انقلاب نقل می کنند : حساس ترین ساعت خشمی که از امام دیدم ، زمانی بود که ایشان علیه قانون ننگین «کاپیتولاسیون » که در مجلس فرمایشی شاه تصویب شده بود ، در حیاط منزلشان ، سخنرانی کردند [دراین قانون به آمریکاییها اجازه داده می شد که در صورت انجام جرمی در ایران توسط دادگاه های کشورمان محاکمه نشوند] ایشان در اولین جمله بعد از نام خدا فرمودند :«قلب من در اضطراب است » در آن لحظه هر کس به چهره نورانی ایشان دقت می کرد ، می دید که چهره امام رنگ پریده است و بسیار مضطرب و خشمگین به نظر می رسند.