قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع هیأت دولت (وقایع دوران تبعید ـ وظایف ملت و دولت)

اهم بیانات:

بعد از چند روز یک نفر دیگری‏‎ ‎‏آمد ـ که گفتند این مقدّم است بر آن رئیس امن ـ ایشان به طور رسمی به ما گفت که ما‏ چون یک معاهداتی، تعهداتی، با دولت ایران داریم، از این جهت، نمی توانیم تحمل‏‎ ‎‏کنیم که شما اینجا فعالیت بکنید. و شاید امروز همین مقدار گفت. و روز بعدش باز آمد و‏‎ ‎‏بیشتر و گفت که نباید شما چیزی بنویسید، یا در منبر صحبتی بکنید، یا نواری پر کنید و‏‎ ‎‏بفرستید؛ برای اینکه این مخالف تعهدات ماست. من به او گفتم که این یک تکلیف‏‎ ‎‏شرعی است که به من متوجه است. من هم اعلامیه می نویسم، و هم در موقعش در منبر‏‎ ‎‏صحبت می کنم، و هم نوار پر می کنم و به ایران می فرستم. این تکلیف شرعی من است.‏‎ ‎‏شما هم هر تکلیفی دارید عمل کنید. بعد صحبتهایی کرد و چه و بالاخره منتهی شد به‏‎ ‎‏اینکه من همچو علاقه ای به یک محلی ندارم. من هر جایی که بتوانم خدمت بکنم آنجا‏‎ ‎‏خواهم رفت و نجف پیش من مطرح نیست که من اینجا بمانم. گفت: خوب، شما هر جا‏‎ ‎‏بروید همین مسائل هست؛ یعنی جلوگیری می شود. گفتم که من ـ در صورتی که هیچ در‏‎ ‎‏ذهن من این نبود، تا آن وقت هم نبود ـ که من می روم خارج. من می روم پاریس که‏‎ ‎‏مملکتی است که آن دیگر وابسته به ایران و مستعمرۀ ایران نیست.

‏‎ باید ان شاءالله با قدرت و با حُسن نیت ـ که بحمدالله دارید ـ این مملکت اداره بشود،‏‎ ‎‏و ـ ان شاءالله ـ مسائل حل بشود. و مسلّماً مادامی که نیت ما خالص است و برای خداست،‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی با ماست و پیروز خواهیم شد.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۱۹۴ - ۲۰۱

***

قم، ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع اعضای انجمن اسلامی کارکنان مخابرات (حفظ مسیر حق)

اهم بیانات:

حق پیروز است. حق پیروز است. و ما مادامی که در مسیر حق باشیم، پیروز‏‎ ‎‏هستیم و باطل منکوب است. و مادامی که در طریقِ باطل است، منکوب خواهد بود.‏‎ ‎‏مواجهه حق و باطل در این زمانی که ما بودیم این دو مطلب را ثابت کرد؛ ملت حق بود، و‏‎ ‎‏مقابل ملت صفوف باطل.

حق بودن به این است که ما همه چیزمان را‏‎ ‎‏اسلامی کنیم: عقایدمان عقاید اسلام باشد؛ ایمان را در قلبمان تقویت کنیم؛ اعمالمان را‏‎ ‎‏تطبیق بدهیم با اسلام، با قرآن؛ و اخلاقمان را مهذَّب کنیم، تطبیق بدهیم با اسلام. اگر این‏‎ ‎‏طور بشویم، ما حقّیم، و حق هم پیروز است. ولو اینکه در میدان کشته بشویم، ولو اینکه‏‎ ‎‏عقب نشینی کنیم، لکن پیروزیم؛

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۰، ص ۲۰۲ - ۲۰۵

***

جماران، ۱۳۵۹_ حکم به آقای ربانی شیرازی جهت رسیدگی به مشکلات منطقه فارس

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۳، ص ۲۵۳

***

جماران، ۱۳۶۰_ تلگراف تشکر به آقای گلپایگانی (تسلیت شهادت فرماندهان نظامی)

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۵، ص ۲۶۷

***

جماران، ۱۳۶۱_ پیام به ملت ایران به مناسبت بمب گذاری در خیابان ناصرخسرو (جنایات منافقین)

اهم پیام:

‏‏انفجار جنایت بار عظیمی که شب گذشته صدای مهیب آن را شنیدیم و حجم عظیم‏‎ ‎‏آن را در وسائل ارتباط جمعی خواهید دید و شنید، در جنوب شهر تهران در بین جماعت‏‎ ‎‏مظلومی که از طبقۀ مستضعف  و مستمند تشکیل می شود اتفاق افتاد و صدها بیگناه و‏‎ ‎‏مظلوم را شهید و مجروح کرد. کودکان نورس را در آغوش مادران به هلاکت رساند و‏‎ ‎‏شرافت و انسانیت را به سوگ نشاند، و چهرۀ قبیح امریکاییان منافق و منحرف را بیشتر‏‎ ‎‏ظاهر کرد. اینان انتقام شکست مفتضحانۀ خود را از مظلومان متعهد به اسلام جنوب‏‎ ‎‏شهری می گیرند، و شکست خود را از چشم آنان می بینند. جنوب شهریهای محروم و‏‎ ‎‏طبقۀ مظلوم در طول تاریخ با تعهد به ارزشهای انسانی و اسلامی، بیشتر و مصمم تر در‏‎ ‎‏مقابل قدرتها و وابستگان و دلباختگان به آنها بپاخاسته و می خیزند. و اینان هستند که با‏‎ ‎‏مشت گره کردۀ خود و حضور دائم در صحنۀ اسلام، قدرتها را در هم می کوبند، و‏‎ ‎‏طمعکاران را که به دنبال قدرتها بودند، مأیوس نمودند.

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۷، ص ۱۶ - ۱۷

***

جماران، ۱۳۶۳_ حکم انتصاب آقای سید ابوالحسن موسوی همدانی به سمت امامت جمعۀ همدان

ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۹، ص ۸۴

***

. انتهای پیام /*