‏‏خیال کردند یک دستۀ زیادی که معنای عرفان عبارت از این است که انسان یک‏‎ ‎‏محلی پیدا بشود و یک ذکری بگوید و یک سری حرکت بدهد و یک رقصی بکند و‏‎ ‎‏اینها، این معنی عرفان است؟! مرتبۀ اعلای عرفان را امام علی ـ سلام الله علیه ـ داشته است‏‎ ‎‏و هیچ این چیزها نبوده در کار. خیال می کردند که کسی که عارف است باید دیگر بکلی‏‎ ‎‏کناره گیرد از همه چیز و برود کنار بنشیند و یک قدری ذکر بگوید و یک قدری تغنی‏‎ ‎‏بشود و یک قدری چه بکند و دکانداری.

صحیفه امام، ج ۲۰، ص:۱۱۶

. انتهای پیام /*