این گریه‏ ها زنده نگه داشته مکتب سید الشهدا را؛ این ذکر مصیبتها زنده نگه داشته مکتب سید الشهدا را. ما باید برای یک شهیدی که از دستمان می‏رود عَلَم بپا کنیم، نوحه‏ خوانی کنیم، گریه کنیم؛ فریاد کنیم. دیگران می‏کنند، دیگران فریاد می‏زنند وقتی یکی از آنها کشته بشود. فرض کنید که از یک حزبی یکی کشته بشود، میتینگ ها می‏دهند؛ فریادها می‏کنند. این یک میتینگ و فریادی است برای احیای مکتب سید الشهدا. و اینها ملتفت نیستند. توجه ندارند به مسائل. صحیفه امام، ج‏8، ص: 527

. انتهای پیام /*