من وقتی که در انقلاب می دیدم که یک‏‎ ‎‏پیرمردی از آن گودنشینها از آن منزل محقر خرابه بیرون می آمد و می گفت که ما با‏‎ ‎‏بچه هایمان صبح که می شود می رویم برای تظاهرات، ‏‏[‏‏مباهات می کردم‏‏]‏‏. یک موی شما‏‎ ‎‏بر همۀ آن کاخ نشینها و آنهایی که در این انقلاب هیچ فعالیتی نداشتند، بلکه کارشکنی‏‎ ‎‏هم تا آن اندازه که می توانستند می کردند و الآن هم هر مقدار که بتوانند می کنند، یک‏‎ ‎‏موی شما بر همۀ آنها ترجیح دارد؛ بلکه مقایسۀ یک موی شما با آنها نباید صحیح باشد.‏

صحیفه امام جلد ۱۴ ص ۲۶۱

. انتهای پیام /*