وصیت نامه سیاسی الهی امام خمینی(س) عصاره همه وصایا و دغدغه‌هایی است که در طول حیات پر برکت خویش برای امت بیان فرموده اند. در واقع وصیت نامه امام دستورالعمل تداوم انقلاب اسلامی و حفظ نظام جمهوری اسلامی بر محور ولایت فقیه و بر پایه ارزش های اصیل مورد نظر آن حضرت است. از این منظر مفاد وصیت نامه نگاهی آینده نگرانه به کلیه امور سیاسی، اجتماعی، اخلاقی و عقیدتی دارد. وصیت نامه آن حضرت که با حدیث ثقلین آغاز می گردد در واقع توصیه به همه نسل‌های آینده است، که همواره به کتاب و عترت تمسک جویند و هیچ گاه از توأمان به این دو ثقل گران بها غافل نمانند و تأمین سعادت اخروی و دنیوی مسلمین را تا روز رستاخیز در بهره گیری از کلام خداوند و سیره معصومین(ع) می دانند. امام در وصیت نامه خود تحقق اسلام و حکومت اسلامی را تنها را سعادت آینده ملت های مسلمان و فراتر از آن بشریت می دانند و به مستضعفان گوشزد می کنند و آینده ای را موفقیت آمیز می دانند که از مسیر وحدت امت اسلامی تحقق پذیرد و از مضرات تفرقه ایران را بر حذر می دارند و در رابطه با توطئه های آتی در تاریخ آتی هشدار می دهند. به ویژه خطر تبلیغات منفی سکولاریزم و نفوذ آن را در میان برخی از روحانیون و متدینان بی خبر جدی می دانند. امام خمینی(س) در وصیت نامه خود اجرای قسط و عدل اسلامی را از امور مهم قلمداد می کنند.
امام در وصیت نامه خود همواره به دولتمردان و کارگزاران سیاسی اعم از مجلس و دولت توصیه می نماید که در خدمتگذاری به مردم به ویژه مستضعفان کوتاهی نکنند و فاصله گرفتن دولتمردان و کارگزاران سیاسی در آینده جمهوری اسلامی ایران همواره یکی از دغدغه‌های آن حضرت بوده است.
ایجاد شکاف بین دانشگاهیان و روحانیون که قدرت‌های بزرگ شیطانی همواره در پی آن بوده اند از دغدغه‌های آتی انقلاب اسلامی ایران است. و نیز حساسیت نسبت به تربیت فرهنگی از دبستان تا دانشگاه و سطوح عالی نیز از دغدغه‌های امام خمینی(س) بوده است. این موضوع نشان از آن دارد که امام تبلیغات حجیم و وسیع فرهنگی دشمنان اسلام و انقلاب را در آینده بشری پیش بینی می کنند و در رابطه با خنثی کردن این هجمه فرهنگی هشدار می دهند.
به عبارت دیگر امام خمینی(س) جدی ترین آسیب انقلاب اسلامی در آینده را آسیب و آفت فرهنگی می دانند که آفتی داخلی است و خطر آن را به مراتب مخرب تر از دسیسه های خارجی ابرقدرتان می دانند. امام خمینی(س) امکان بروز انحراف توسط برخی از اساتید در دانشگاه‌ها را گوشزد نموده و به وحدت حوزه و دانشگاه توصیه می نمایند و به ویژه نسبت به غرب زده شدن و شرق زده شدن جوانان حسیاست نشان می دهند. تعلیم و تربیت و صحیح و اصولی جوان ها بر مبنای ارزش های اسلامی و بومی و تقویت حس خودباوری در آنها برای آینده نظام از توصیه های مؤکّد امام خمینی(س) است. رخنه عناصر منحرف به مجلس شورای اسلامی در آینده نیز از دغدغه های امام خمینی(س) است و همچنین در مورد انتخاب صحیح افراد واجد شرایط برای مجلس خبرگان و ریاست جمهوری و حضور فعال مردم در صحنه انتخابات تأکید دارند. امام خمینی(س) همچنین دغدغه درست عمل کردن قوه قضائیه را دارند و در رابطه با قضات واجد شرایط سفارش می نمایند.
حضرت امام در بخشی از وصیت نامه خود با حساسیتی خاص و دغدغه ای که نسبت به امر تضاد دارند، چنین می فرمایند: « وصیت این جانب به رهبر و شورای رهبری آن است که در تعیین عالیترین مقام قضایی که در عهده دارند، کوشش کنند که اشخاص متعهد سابقه دار و صاحبنظر در امور شرعی و اسلامی و در سیاست را نصب نمایند. و از شورای عالی قضایی می خواهم امر قضاوت را که در رژیم سابق به وضع أسفناک و غم انگیزی درآمده بود با جدیت سر و سامان دهند؛ و دست کسانی که با جان و مال مردم بازی می کنند و آنچه نزد آنان مطرح نیست عدالت اسلامی است از این کرسی پر اهمیت کوتاه کنند، و با پشتکار و جدیت بتدریج دادگستری را متحول نمایند؛ و قضات دارای شرایطی که، ان شاء اللَّه با جدیت حوزه های علمیه مخصوصاً حوزه مبارکه علمیه قم تربیت و تعلیم می شوند و معرفی می گردند، به جای قضاتی که شرایط مقرره اسلامی را ندارند نصب گردند، که ان شاء اللَّه تعالی بزودی قضاوت اسلامی در سراسر کشور جریان پیدا کند.»
لذا مشاهده می شود که امام خمینی(س) نسبت به آینده امر قضا و اجرای عدالت اسلامی و سالم سازی حوزه قضاوت و دادگستری دغدغه و حساسیت ویژه داشتند. امام خمینی(س) همچنین دیدگاهی آینده نگرانه نسبت به آسیب هایی که ممکن است متوجه حوزه های علمیه شود توصیه به ممانعت از نفوذ عوامل منحرف و روحانی نما در حوزه های علمیه دارند و حضور و نفوذ این عوامل در حوزه های علمیه از امور پر خطر و آسیب آفرین می دانستند و تلاش علما و مدرسین برای حفظ فقه اصیل اسلامی طلب می نمایند.
رعایت حقوق مردم در آینده نیز از سوی مسئولین اجرایی و خدمتگذاری به مردم و فاصله نگرفتن از آنان و رعایت ساده زیستی دولتمردان و کارگزاران از توصیه های کلام امام می باشد.
یکی دیگر از وجوه و شئون آینده‌نگرانه وصیت نامه امام خمینی(س) هشدار به ملت های مسلمان در مورد خطر سلطه قدرت های بزرگ جهانی و توطئه آنان علیه اسلام است.
امام خمینی(س) همچنین در مورد آینده تعلیم و تربیت از مقطع کودکستان تا دانشگاه های کشور و برنامه ریزی صحیح و اصولی به منظور این امر خطیر با دغدغه ای خاص اندرز می دهند و از نفوذ بیگانه در فرهنگ بومی بر حذر می دارند و سلطه فرهنگ غرب را پیش زمینه سلطه بر منابع اقتصادی کشورهای جهان اسلام و از جمله ایران می دانند و از بروز مکتب های انحرافی با گرایش به غرب و برنامه هایی که نظام استعماری در این مورد دارد تذکر اکید می دهند.
امام خمینی(س) با نأکید بر نقش مهم قوای مسلحه و لزوم قوای نظام برای حفظ اقتدار ملی اسلامی با بینش آینده نگرانه در مورد ورود قوای مسلح به بازی های سیاسی که کودتا و تغییر حکومت هاو رژیم ها توسط آنان واقع می شود و گماردن فرماندهان پاکدامن در رأس قوای نظامی تلاش دارند تا در آینده ظهور و بروز و کودتا یا اشغال کشور توسط فرماندهان متعهد شکسته و ناکام بماند. وصیت اکید امام به قوای مسلح آن است که قوای مسلح مطلقاً چه نظامی و چه انتظامی و پاسدار و بسیج و غیر اینها در هیچ حزب و گروهی وارد نشده و خود را از بازی های سیاسی دور نگه دارند چرا که در این صورت می توانند قدرت نظامی خود را حفظ و از اختلافات درون گروهی مصون باشند، امام بر فرماندهان لازم می دانند که افراد تحت فرمان خود را از ورود به احزاب منع نمایند.
توصیه دیگر آینده نگرانه امام خمینی(س) به رسانه های گروهی و وسایل ارتباط جمعی از جمله رادیو، تلویزیون، مطبوعات و سینماها و تئاتر می باشد و خطر ترویج فرهنگ غربی از طریق این رسانه ها را گوشرذ می نمایند. امام با اشاره به اینکه پیام های تلویزیون از فرآورده های غرب یا شرق مردم را از سیر عادی زندگی و کار و تولید ارزش منحرف به سوی بی خبری از خویش و شخصیت خود و یا بدبینی و بدگمانی به همه چیز خود و کشور خود و حتی فرهنگ و آداب و پر ارزش خود خارج می سازند بر رسالت ارزشی رسانه های گروهی در ترویج فرهنگ اصیل تأکید تام دارند.