عناوین کل مطالب

مجله نوجوان 216 صفحه 27

مجله نوجوان 216 صفحه 28

مجله نوجوان 216 صفحه 29

مجله نوجوان 216 صفحه 30

مجله نوجوان 216 صفحه 31

مجله نوجوان 216 صفحه 32

مجله نوجوان 216 صفحه 33

مجله نوجوان 216 صفحه 34

مجله نوجوان 216 صفحه 35

مجله نوجوان 216 صفحه 36

مجله نوجوان 217 صفحه 2

مجله نوجوان 217 صفحه 3

مجله نوجوان 217 صفحه 4

مجله نوجوان 217 صفحه 5

مجله نوجوان 217 صفحه 6

مجله نوجوان 217 صفحه 7

مجله نوجوان 217 صفحه 8

مجله نوجوان 217 صفحه 9

مجله نوجوان 217 صفحه 10

مسائل مستحدثه

مصرف آب و برق

مجله نوجوان 217 صفحه 11

مجله نوجوان 217 صفحه 12

مجله نوجوان 217 صفحه 13

مجله نوجوان 217 صفحه 14

مجله نوجوان 217 صفحه 15

در حقیقت پاسداری

در حقیقت پاسداری

اگر فرض کنید که ماها مدعی هستیم پاسدار اسلام هستیم و در این انقلاب...[در]آنجایی که خراب کردن و زدن و کشتن و کشته شدن بود درست آمدیم و به انقلابمان وفادار بودیم ـ اما در این مرحله، که مرحلۀ سازندگی یک حکومت عدل اسلامی است، ما خدای نخواسته پاسداری‏مان از یک همچو حکومت عدل اسلامی به طور صحیح نباشد، یعنی خودمان در این مرحلۀ انقلابی نباشیم، در این مرحله خودمان را نساخته باشیم که موصوف به عدالت باشیم، تا پاسدار عدالت باشیم، پاسدار یک حکومت عادلانه، چنانچه اگر حکومت ما هم یک حکومت عدل نبود، نمی‏توانیم بگوییم که این جهت انقلاب ما تحقق پیدا کرده است که جهت حکومت عدل اسلامی بود. یا اگر فرض کنید که در ادارات ما، در بازار ما، در سایر جاهای دیگری که این افراد ایرانی، نشیمن دارند و مشغول به کارهای خودشان هستند، اگر اینها هم آن عدل اسلامی که باید باشد مراعات نکنند، باز افراد انقلابی اسلامی نیستند صحیفه امام، جلد 8، ص 318و 317

مجله نوجوان 217 صفحه 16

مجله نوجوان 217 صفحه 17

مجله نوجوان 217 صفحه 18

در حقیقت پاسداری

در حقیقت پاسداری

پاسداری این است که؛ این حکومت، حکومت «عدل» باشد، و «پاسداری از عدالت» باشد. پاسداری از عدالت این است که؛ پاسدار خودش موصوف به عدالت باشد تا بتواند پاسداری از عدالت کند. اگر خدای نخواسته یک پاسداری، یک گروهی، در جامعۀ ما موصوف به عدالت نیستند و همان طوری که دستگاه سابق دستگاه تعدی و ظلم و تجاوز به مردم بود، این گروه یا این پاسدار یا این جمعیت، هرکس باشد، این هم تا آن اندازه که دستش می‏رسد همان کارهای رژیم سابق را بکند، این پاسدار نمی‏تواند باشد. صحیفه امام، جلد 8، ص 317