هفته نامۀ میدل ایت تایمز
از خانه و حسینیه ای در حومۀ شهر تهران، آیت الله خمینی با رهنمودهای خود ایران انقلاب و مراکز قدرتی را که جمهوری اسلامی را تشکیل می دهند، اداره می کند. کوچه های باریک که به خانۀ وی منتهی می گردند مملو از ملاقات کنندگان متعدد از سیاستمداران قدرتمند گرفته تا خانوادۀ شهدا و مردم عادی است.
ژان گراس
حضور وی، مثل همیشه با فریادهای صلوات بر محمد(ص) و آل او که سه بار تکرار می شود، همراه است. امام سرحال به نظر می رسد و با اینکه آهسته گام بر می دارد؛ ولی استوار و بدون کمک اطرافیانش حرکت می کند.
آرنولد هوتینگر
امام در حالتی روحانی بوده و نگاهش به دور دست در نقطۀ دیگر ثابت شده بود. پس مردم با بیصبری منتظر صحبت امام شدند. بیانات ایشان نیم ساعت طول کشید.
خاویر جالنزولا
یکی از مجروحان جنگ، جوانی بود که بیش از بیست سال نداشت و بر روی صندلی چرخدار نشسته بود و می گفت «قبلاً حاضر بودم به خاطر رهبرمان کشته شوم ولی حالا که او را از دست داده ام هیچ دلیلی برای زنده ماندن نمی بینم»؛ آن جانباز با دو جمله تاریخ تشیع را بازگو کرد.