سخنرانی
مظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا
سخنرانی در جمع سرپرستان هیأت های عازم به کشورهای خارجی (مظلومیت ایران)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 10 ب‍ه‍م‍ن‌ ‭1360

زمان (قمری) : 4 ربیع الثانی ‭1402

مکان: تهران

شماره صفحه : 1

موضوع : مظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا

زبان اثر : فارسی

حضار : معادیخواه، عبد المجید (وزیر ارشاد اسلامی) و سرپرستان هیأت های نمایندگی عازم به کشورهای خارجی

سخنرانی در جمع سرپرستان هیأت های عازم به کشورهای خارجی (مظلومیت ایران)

سخنرانی

‏زمان: 10 بهمن 1360 / 4 ربیع الثانی 1402‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: مظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا‏

‏حضار: معادیخواه، عبدالمجید (وزیر ارشاد اسلامی) و سرپرستان هیأتهای نمایندگی عازم به‏‎ ‎‏کشورهای خارجی‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

مظلومیت جمهوری اسلامی در دنیا

‏     ‏‏آقایان هم می دانند، محتاج به توضیح نیست، لکن برای تذکر باز عرض می کنم که‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی یکی از رژیمهایی است که در دنیا مظلوم است؛ یعنی، اینطور مظلوم‏‎ ‎‏است که محسّنات جمهوری اسلامی در رسانه های گروهی خارجی و تبلیغات مستمّر این‏‎ ‎‏رسانه ها جزو مقبّحات‏‎[1]‎‏ حساب می شود و هر چه دروغ می خواهند می گویند. اخیراً،‏‎ ‎‏بی.بی.سی مثل اینکه یک خورده ای از دروغ گفتن خسته شده است، حالا به وجه‏‎ ‎‏دیگری مشغول شده اند و آن اینکه نامه برایش می رود نامه ها آن وقت چطور یک دفعه‏‎ ‎‏در ظرف این مدتها کسی نامه نفرستاده، یکدفعه نامه فرستادند و مضمونش هم متّحد‏‎ ‎‏تقریباً! البته در بین نامه ها یک نامه ای هم برای اینکه بگوید از این وری هم ما نامه داریم،‏‎ ‎‏یک نامه ای هم از این ور دارد، که نامۀ این ور هم به نفع خود آن طرف است؛ برای اینکه‏‎ ‎‏فحاشی است. نامه های آن طرف هم همان دروغهایی است که در این مدت سه سال این‏‎ ‎‏رادیوها گفتند و حالا همان را تکرار می کنند به اسم اینکه نامه برای ما آمده است.‏

‏     و ما هیچ در مقابل اینها ‏‏[‏‏نداریم‏‏]‏‏، حتی یک رادیوی خارجی که بتواند تبلیغ کند آن‏‎ ‎‏چیزی که واقعیت هست، ما نمی خواهیم مبالغه کنند. ما می خواهیم مقایسه کنند بین این‏‎ ‎‏انقلاب بزرگ اسلامی با همۀ انقلاباتی که واقع شده است. انقلابهایی که در کشورهای به‏

‏اصطلاح متمدن و پیشرفته شده است تا انقلابهایی که در سایر کشورهای کوچک شده‏‎ ‎‏است، ما دلمان می خواهد که اینها مقایسه کنند، ببینند حجم برداشت این جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی با ضایعاتش چقدر است و آن مقداری که جمهوری اسلامی با مردم، با مخالفین‏‎ ‎‏عمل کرده است و مدتهای زیادی به همۀ آنها فرصت داد، همۀ راهها باز بود، همۀ‏‎ ‎‏فرودگاهها باز بود به روی همه تا آنجایی که دید که چنانچه بخواهد به همان وضع باقی‏‎ ‎‏باشد اینها دشمن با اسلام اند و دشمن با خلق این کشور.‏

تشکر از مردم آمل

‏     ‏‏شما ملاحظه فرمودید که اینها در داخل تبلیغات زیاد می کردند، به خارج هم که رفتند‏‎ ‎‏تبلیغات زیاد می کنند، به اینکه مردم در اختناق اند، و خودشان همه مخالف اند با‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، در صد شش تا موافق دارد جمهوری اسلامی، یا فوقش ده تا، ولی‏‎ ‎‏سایرین همه موافق منفی و مخالف هستند. و دیدند که همۀ آمالشان را به شمال دوخته‏‎ ‎‏بودند و بیشتر تبلیغات این بود که شمال دیگر تقریباً صد در صد مخالف با جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی هستند. و اینها همۀ قوایشان را جمع کردند و به آمل آن حملۀ وحشیانه غافلگیرانه‏‎ ‎‏را کردند، به امید اینکه مردم آمل هم با آنها همدست بشوند، و آمل را مرکز استان قرار‏‎ ‎‏بدهند و بعد مازندران و جاهای دیگر و رشت و همۀ جاها را بگیرند و جلو بروند. اینها به‏‎ ‎‏خیال خودشان با دست ملت می خواستند که ـ همان ملتی که آنها تراشیدند که مخالفند با‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی ـ با اینها بیایند و مرکز را هم بگیرند و حکومت را تغییر بدهند و بعد هم‏‎ ‎‏هر طوری که دلشان می خواهد عمل بکنند، مرتجعین را هم از بین ببرند! وقتی مواجه‏‎ ‎‏شدند با مخالفت مردم ـ مهم مخالفت مردم بود ـ ‏‏[‏‏شکست خوردند‏‏]‏‏ و ما باید تشکر کنیم‏‎ ‎‏از شهر آمل و آن مردم فداکار که مع الأسف، خوب عده ای را هم شهید دادند، لکن‏‎ ‎‏خوب این مطلب را ثابت کردند که آنجایی که شما تمام آمالتان به آنجا بود با شما‏‎ ‎‏مخالفند؛ حالا شما می خواهید بیایید قم؟ می خواهید بیایید تهران، جاهای دیگر؟‏‎ ‎‏مع ذلک، رسانه های گروهی گذشتند از آن، همین طوری یک چیزی ذکر کردند و از آن‏

‏گذشتند و بنایشان هم بر همین است. یک مطلبی اگر پیش می آید، یک کلمه ای می گویند‏‎ ‎‏و می گذرند از آن طرف که به ضد ما یک کلمه ای می گویند،بعد پُف می کنند بهش؛‏‎ ‎‏شروع می کنند به هر چه دلشان می خواهد می گویند.‏

گستردگی تبلیغات دروغ بر ضد ایران

‏     ‏‏بنابراین، ما باید این مطلب را که احساس کردیم که همۀ رسانه های گروهی تقریباً،‏‎ ‎‏همۀ عالم با ما یا مخالفند یا صحبت نمی کنند و اینهایی که مؤثرند مخالفند، پس ما باید‏‎ ‎‏خودمان یک فکری برای خودمان بکنیم. ما نباید بنشینیم که دیگرانی که دشمن ما هستند‏‎ ‎‏بخواهند برای ما مداحی بکنند یا مصالح حقیقی را بگویند. به همین جهت است که باید‏‎ ‎‏خودمان راه بیفتیم، دوره برویم، برویم و مسائلمان را بگوییم و الآن یک فرصت خوبی‏‎ ‎‏است برای آقایان و من امیدوارم که با پشتیبانی خدای تبارک و تعالی، شما موفق بشوید‏‎ ‎‏در هر جا بروید، مصاحبات داشته باشید. در جمعیتهایی که هست بروید شرکت کنید،‏‎ ‎‏صحبت بکنید. و مردم بلاد اینطور نیستند که مثل این حکومتها باشند و مثل این قدرتهای‏‎ ‎‏بزرگ باشند، مردم، حتی مردم امریکا هم آنطور نیستند؛ منتها اینقدر تبلیغ کردند به ضد‏‎ ‎‏ما که آنها خیال می کنند که الآن در ایران هر روز ـ در بعضی از حرفهایشان این است که ـ‏‎ ‎‏هر روز در میدان کذا یک عده کثیری را اینها به رگبار مسلسل می بندند و از بین می برند.‏

‏     اینطور تبلیغات دارد می شود؛ یک زن آبستنی که اسمش را هم می گوید، فلان زن‏‎ ‎‏شش ماهه آبستن بوده ـ همه چیزهایش خصوصیاتش را، آنهایی که شش ماه است بیرون‏‎ ‎‏است، همه را می دانند ـ این را اعدامش کردند، بچه اعدام کردند. آن کارهایی که‏‎ ‎‏خودشان دارند می کنند به گردن شماها و ما می اندازند. تبلیغات هم می کنند و جاهای‏‎ ‎‏دیگر هم نقل می کنند. آنهایی که دلشان نمی خواهد حالا خودشان را خیلی آلوده کنند‏‎ ‎‏می گویند: گفتند این طوری، فلان آدم اینطور گفته، فلان کس اینطور نوشته. برای‏‎ ‎‏شایعه پراکنی این روش هم یک روشی است که از قول دیگری نقل می کند. کِیَکْ گفته یا‏‎ ‎‏برای ما نوشتند. ‏


‏     در هر صورت ما خودمان باید ‏‏[‏‏تبلیغ کنیم‏‏]‏‏ همان طوری که ایران خودش قیام کرد،‏‎ ‎‏ننشست که یک قدرتی با او همراهی بکند، ننشست که یک دسته از خارج بیایند همراهی‏‎ ‎‏بکنند، خودش کار خودش را انجام داد، و خودش بیرون کرد همه را و خودش جمهوری‏‎ ‎‏اسلامی را تا اینجا رسانده و خودش می رساند تا آخر، ان شاءالله .‏

قابل مقایسه نبودن جمهوری اسلامی با هیچ رژیمی

‏     ‏‏و ما وقتی مقایسه کنیم مابین این جمهوری تازه ولادت پیدا کردۀ سه ساله با انقلابات‏‎ ‎‏بیست ساله، سی ساله، شصت ساله، ما می بینیم که هیچ طرف مقایسه نیست. کشتاری که‏‎ ‎‏در آن انقلابها شده است، میلیونها گاهی آدم کشته شده است، اختناقی که بوده است تا‏‎ ‎‏حالا هم هست. شوروی تا حالا هم توی اختناق است، زندگی او به این است که با سرنیزه‏‎ ‎‏به مردم تحمیل بکند. یک روز سرنیزه را بردارند ملتش اینطور نیست که با او موافقند و ما‏‎ ‎‏هیچ اصلاً ـ بر خلاف همۀ انقلابات ـ ابداً هیچ اختناقی حالایش هم نیست، آن وقت هم‏‎ ‎‏نبوده. اصلاً، دروازه ها ‏‏[‏‏باز‏‏]‏‏ بود، هر کس هر چه دلش می خواست می گفت، هر‏‎ ‎‏روزنامه ای هر چه دلش می خواست می نوشت، هر کسی هر کاری می خواست می کرد.‏‎ ‎‏این همه تبلیغات در خیابانها در دیوارها، در همه جا می شد، تا آنجایی که فهمیدند که‏‎ ‎‏اینها قضیه قضیۀ تبلیغ نیست که بخواهند تبلیغ کنند و کارهایشان را انجام بدهند، قضیه‏‎ ‎‏قضیۀ براندازی است و قضیۀ قیام مسلحانه است که قیام مسلحانه کردند. آن وقت در‏‎ ‎‏خارج می گویند که مردم را می کشند، کدام مردم را کشتند؟ این همه بود که اینها وارد‏‎ ‎‏شدند در خیابانها و قیام مسلحانه کردند، باز یک مقدار محدود جزایشان را دادند و الاّ‏‎ ‎‏کدام دولت است در عالم که تحمل این معنا را بکند که قیام مسلحانه بکنند؟‏

‏     این مصر که طرفدارش امریکا و نمی دانم این هست، قیام مسلحانه ای در کار نبوده‏‎ ‎‏است. فقط همین است که از اسلام می ترسند، یعنی که می گویند اسلام، الآن چقدرها‏‎ ‎‏جمعیت را گرفتند، با اینکه اینها می گویند اسلام. جاهای دیگر هم همینطور، بدون اینکه‏‎ ‎‏قیام مسلحانه شده باشد، به قیام به این طور چیزها، به اینکه شاید بکنند، بعد می کنند، یا‏

‏یکی چیزی مختصری واقع شده است، آن جمعیت زیادی را می گیرند، حبس می کنند.‏‎ ‎‏اما اینجا، اینهایی که قیام مسلحانه کردند و آنها هم که هوادار اینها بودند و شلوغ کاری‏‎ ‎‏کردند، وقتی گرفتند بعضیشان را که نمی شد رهایشان کنند، برای اینکه در توی حبس هم‏‎ ‎‏همین بساط را درست می کنند و توی حبس هم گاهی وقتها مأمورین را می زنند، گاهی‏‎ ‎‏وقتها می کشند، از این جهت خوب، اینها را جزا دادند،یک جزای عادلانه ای که برای‏‎ ‎‏حفظ جامعه، یک سرطانی را برای حفظ مزاج در می آورند غدّه را؛ برای حفظ جامعه‏‎ ‎‏هم باید این کار بشود. اما اکثر اینها الآن در حبسهایی که هستند با یک گرفتاریهایی که‏‎ ‎‏محبوسین آنجا دارند و مقدارش هم کم است، چطور است، اما تحت تربیت هستند؛‏‎ ‎‏دارند تربیتشان می کنند و ما همیشه به آقایان سفارش کردیم راجع به اینها. آن وقت در‏‎ ‎‏خارج وقتی می رود همۀ صحبتها هست.‏

لزوم فعالیت وزارت ارشاد در خارج از کشور

‏     ‏‏بالاخره ما باید کلاه خودمان را خودمان نگه داریم، هیچ ننشینیم به اینکه یک کسی از‏‎ ‎‏خارج چه بکند؛ آنها نمی کنند، آنها خلاف می کنند. ما باید وزارت ارشادمان خودش‏‎ ‎‏قیام کند به اینکه در خارج یک کارهایی انجام بدهد. الآن هم که فرصت پیدا شده و شما‏‎ ‎‏آقایان دارید تشریف می برید، باید غنیمت بشمرید فرصت را و مسائل ایران را در آنجا‏‎ ‎‏بگویید، به مردم بگویید. آنهایی که دروغ پخش می کنند آنها می دانند، لکن مردم خیلی‏‎ ‎‏چیزها را نمی دانند، به مردم باید گفته بشود، در مساجد باید رفت، در ـ عرض می کنم که ـ‏‎ ‎‏جاهای دیگری که محل اجتماع است باید رفت. مصاحبه باید کرد با روزنامه نویسها با‏‎ ‎‏اینها، اگر بنویسند در روزنامه هایشان. در هر صورت تکلیف ما این است که خودمان کار‏‎ ‎‏خودمان را انجام بدهیم و ننشینیم که دیگران انجام بدهند و یکی از کارهای مهم ما این‏‎ ‎‏است که تبلیغاتمان دامنه دار بشود. حالا که نمی کنند در خارج، موافق ما نداریم در‏‎ ‎‏خارج، حالا باید خودمان برویم خارج این مسائلمان را بگوییم. بنابراین، یک کار خوبی‏‎ ‎‏است، این بسیار مفید است و باید در هر فرصتی ما این کار را انجام بدهیم، نه اینکه فقط‏

‏این چه باشد، هر وقت فرصتی پیدا شد باید یک عده ای تبلیغ بکنند و از خارج هم وقتی‏‎ ‎‏می آیند باید آنجا به آنها گفته بشود، مسائل گفته بشود به آنها، سفارش بشود که شمایی‏‎ ‎‏که مسائل اینجا را خودتان لمس می کنید خوب بروید در خارج بگویید اینها را.‏

‏     و امیدوارم که موفق بشوید و ان شاءالله تبلیغ کنید و این جمهوری اسلامی را آنطوری‏‎ ‎‏که هست به مردم نمایش بدهید و موفق باشید و با موفقیت مراجعت کنید. ان شاءالله .‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته‏

‎ ‎

  • ـ زشتیها.