سخنرانی
مهجوریت اسلام و قرآن و مظلومیت مسلمین جهان
سخنرانی در جمع میهمانان خارجی در جشن پیروزی انقلاب (مظلومیت مسلمین)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 21 ب‍ه‍م‍ن‌ ‭1360

زمان (قمری) : 15 ربیع الثانی ‭1402

مکان: تهران

شماره صفحه : 33

موضوع : مهجوریت اسلام و قرآن و مظلومیت مسلمین جهان

زبان اثر : فارسی

حضار : مهدی کروبی (نماینده امام و سرپرست بنیاد شهید) ـ معادیخواه، عبد المجید (وزیر ارشاد اسلامی) ـ خانواده

سخنرانی در جمع میهمانان خارجی در جشن پیروزی انقلاب (مظلومیت مسلمین)

سخنرانی

‏زمان: قبل از ظهر 21 بهمن 1360 / 15 ربیع الثانی 1402‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: مهجوریت اسلام و قرآن و مظلومیت مسلمین جهان‏

‏حضار: مهدی کروبی (نماینده امام و سرپرست بنیاد شهید) ـ معادیخواه، عبدالمجید (وزیر ارشاد‏‎ ‎‏اسلامی) ـ خانواده های شهدای لبنان ـ میهمانان خارجی شرکت کننده در جشنهای پیروزی‏‎ ‎‏انقلاب ـ دانشجویان خارجی شرکت کننده در اولین مجمع بین المللی «حرکت اسلامی‏‎ ‎‏دانشجویی» ـ حافظان و قاریان قرآن شرکت کنندگان بین المللی حفظ و قرائت قرآن مجید‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

مهجور و مظلوم بودن قرآن و اسلام

‏     ‏‏من از عموم آقایانی که از کشورهای مختلف آمدند و از نزدیک وضع ایران را تا‏‎ ‎‏اندازه ای مشاهده کردند و باز احساس این معنا را کردند که جمهوری اسلامی در دنیا‏‎ ‎‏مظلوم است، از آنها به طور عموم تشکر می کنم و خصوصاً، از این اطفال عزیزی که از‏‎ ‎‏لبنان آمده اند و وارث شهدایی و بازماندگان آنها بالخصوص تشکر می کنم و از خداوند‏‎ ‎‏تعالی سعادت و سلامت همه را خواستار و امیدواریم که این جمهوری اسلامی به همان‏‎ ‎‏طوری که در ایران تحقق پیدا کرد، در همۀ کشورهای اسلامی تحقق پیدا بکند. البته من از‏‎ ‎‏همۀ گروهها نمی توانم علی حده، تشکر کنم، لکن قرّایی هم هستند که از آنها هم باید‏‎ ‎‏تشکر کنم و اولیای شهدایی هم هستند که از آنها هم باید تشکر کنم و بالجمله، از همۀ‏‎ ‎‏آقایان تشکر می کنم.‏

‏     من امروز در حضور نمایندگان محترم کشورهای اسلامی یا غیر اسلامی باید مطلبی‏‎ ‎‏را به عرض برسانم: از پیغمبر اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ منقول است که اسلام در ابتدا‏‎ ‎‏مظلوم بود و بعد هم مظلوم خواهد بود. من می خواهم مظلومیت اسلام را امروز برای شما‏‎ ‎‏آقایان عرض کنم. در قرآن شریف هم می بینیم که پیغمبر اکرم شکایت کرده است به‏

‏خدای تبارک و تعالی که ‏اِنَّ قَوْمِی اتَّخَذُوا هذَا القُرْآنَ مَهْجُورا‎[1]‎‏ از مهجور بودن قرآن در نزد‏‎ ‎‏قومش و در امتش شکایت فرموده است. من این مهجوریت و مظلومیت را امروز در‏‎ ‎‏حضور شما آقایان محترم عرض می کنم که ببینید چه وضعی اسلام و مسلمین دارند.‏‎ ‎‏قرآن و اسلام مهجور و مظلومند؛ برای اینکه مهجوریت قرآن و مهجوریت اسلام به این‏‎ ‎‏است که مسائل مهم قرآنی و مسائل مهم اسلامی یا بکلی مهجور است و یا برخلاف آنها‏‎ ‎‏بسیاری از دولتهای اسلامی قیام کردند. از مسائل مهم سیاسی قرآن دعوت به وحدت و‏‎ ‎‏منع از اختلاف است ـ با تعبیرهای مختلفی که در قرآن کریم هست ـ منع تنازع بین‏‎ ‎‏مسلمین و سران مسلمین است که نکته اش را هم فرموده است که ‏لاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ‎ ‎ریحُکُم‎[2]‎‏. ما بررسی کنیم به اینکه آیا این دو اصل مهمی که دو اصل سیاسی مهم اسلامی‏‎ ‎‏است، در بین مسلمین چه وضعی دارد. آیا مسلمین اعتنایی کرده اند به این دو اصل؟ و آیا‏‎ ‎‏تبعیتی کرده اند از این دو اصل مهمی که اگر اطاعت از آن بکنند، تمام مشکلات مسلمین‏‎ ‎‏حل می شود و اگر اطاعت نکنند فشل می شوند و رنگ و بویشان از بین می رود؟‏

تنازع به جای اتحاد، در میان کشورهای اسلامی

‏     ‏‏مسلمین دو طایفه هستند؛ یک طایفه ملتهای اسلامی است، توده های مردمی است و‏‎ ‎‏یک دسته آنهایی هستند که حکومت بر این توده ها می کنند و سردمدار کشورهای‏‎ ‎‏خودشان هستند. ما بررسی کنیم از این سردمداران و این دولتهایی که در اسلام هر کدام‏‎ ‎‏در یک کشوری حکومت می کنند و همه هم مدعی اسلام هستند و مدعی تبعیت از کتاب‏‎ ‎‏الله ، ببینیم که اینها آیا به این اصل سیاسی مهم کتاب الله عمل کرده اند یا پشت کردند و‏‎ ‎‏مخالفت. از آن طرف باز یک اصل دیگری هست که باز از اصول مهم است که مسلمین‏‎ ‎‏نباید تحت سلطۀ کفار باشند. خدای تبارک و تعالی برای هیچ یک از کفار سلطه بر‏‎ ‎‏مسلمین قرار نداده است و نباید مسلمین این سلطه کفار را قبول بکنند. این از اصولی‏‎ ‎


‏[‏‏می باشد‏‏]‏‏ که از امور سیاسی است و قرآن کریم طرح کرده است و مسلمین را به آن‏‎ ‎‏دعوت کرده است. ما الآن می بینیم که در کشورهای اسلامی، سران کشورهای اسلامی یا‏‎ ‎‏با هم در نزاع واقع شده اند و منازعات سیاسی، منازعات تبلیغاتی می کنند و یا با هم تفاهم‏‎ ‎‏و اتحاد ندارند. بین کشورهای اسلامی اتحاد می بینیم که نیست، تنازع هم هست؛ گاهی‏‎ ‎‏تنازع مسلحانه و گاهی و بسیاری از اوقات تنازع تبلیغاتی و سیاسی و در اثر این تنازع ها‏‎ ‎‏فشل شده اند.‏

فریاد یا للمسلمین

‏     ‏‏قرآن کریم اخطار کرده است به اینکه اگر تنازع کنید فشل می شوید. شما آثار فشل را‏‎ ‎‏در مسلمین مشاهده می کنید، آثار فشل را در کشورهای عربی مشاهده می کنید. فشل‏‎ ‎‏شدن از این بدتر چه که کشورهای پهناور اسلامی با همۀ قدرتی که از حیث سیاسی، از‏‎ ‎‏حیث نظامی، از حیث ذخایر دارند، در مقابل اسرائیل همه فشل هستند؟ شما فشل را چه‏‎ ‎‏می دانید؟ جز این است که نتواند یک دولتی یا یک ملتی کاری که باید انجام بدهد، کاری‏‎ ‎‏که باید برای حفظ نظام خودش انجام بدهد، نتواند انجام بدهد؟ دشمنی که حمله بر‏‎ ‎‏اسلام کرده است و حمله بر بلاد مسلمین کرده است و هر روز توسعه را زیاد می کند و قانع‏‎ ‎‏به یک کشور هم برای خودش نیست، مسلمین در مقابل او فشل هستند. شما ملاحظه‏‎ ‎‏کنید این کودکهایی که از لبنان و جنوب لبنان آمده اند و این کودکهایی که وارث شهدای‏‎ ‎‏اسلام هستند، ما در مقابل اینها چه جواب داریم؟ وجدان زندۀ انسان در مقابل این‏‎ ‎‏کودکهایی که با دلهای کوچک خودشان اینجا آمده اند و از اسلام می خواهند پشتیبانی‏‎ ‎‏کنند و در محلهای خودشان مورد ظلم و تعدی اسرائیل هستند، مسلمانها در مقابل اینها‏‎ ‎‏چه جواب دارند؟ در حدیث شریف رسول اکرم ـ صلی الله علیه و آله ـ هست که «اگر‏‎ ‎‏مسلمی فریادی بزند «یا لَلمُسلِمین» و اجابت نکنند از او، مسلم نیستند آنها»‏‎[3]‎‏ و من از‏‎ ‎‏اینجا فریاد می کنم: یا لَلمُسلِمین! ای مسلمانهای جهان! ای دولتهای مدعی اسلام! ای‏

‏ملتهای مسلمان جهان! به داد اسلام برسید، به داد مظلومینی که در فشار قدرتهای بزرگ‏‎ ‎‏هستند برسید، به داد این بچه های کوچکی که مادرها و پدرهای خودشان را از دست‏‎ ‎‏داده اند برسید، به داد این کشورهایی که مورد هجوم ابرقدرتها واقع شده اند برسید، به داد‏‎ ‎‏خودتان برسید، به داد ملتهای خودتان برسید، ای مسلمانهای جهان! قدرتهای بزرگ‏‎ ‎‏دارند با حیله گری هایی که دارند و با تبلیغاتی که دارند و با کسانی که وابسته به آنهاست،‏‎ ‎‏در داخل کشورهای اسلامی بر همه چیز اسلام سلطه پیدا می کنند؛ پیدا کرده اند. اسلام را‏‎ ‎‏دریابید ای مسلمانهای جهان! ای اشخاصی که از همه کشورها، از بسیاری از کشورها به‏‎ ‎‏ایران آمده اید و وضع ایران را از نزدیک ملاحظه می کنید و بعضی از شما یا همه رفته اند‏‎ ‎‏و اوضاع غرب و جنوب ایران را ملاحظه کرده اند و آن چیزهایی را که به دست امریکا و‏‎ ‎‏به دست وابستۀ امریکا صدام است ملاحظه کرده اید، به دنیا برسانید.‏

اتهامات ناروا به نظام اسلامی در رابطه با اسرائیل

‏     ‏‏اگر از افغانستان اطلاع ندارید، علمای افغانستان و بسیاری از محترمین افغانستان اینجا‏‎ ‎‏هستند، در ایران هستند؛ از آنها سؤال کنید که به افغانستان چه می گذرد. ای مسلمین! به‏‎ ‎‏داد اسلام برسید. ابرقدرتها با اسلام مخالفند، ابرقدرتها اسلام را نمی خواهند باشد؛ برای‏‎ ‎‏اینکه مشاهده می کنند که در زیر پرچم اسلام اگر یک میلیارد جمعیت مجتمع بشوند،‏‎ ‎‏برای آنها در دنیا زندگی کردن دیگر مشکل می شود و دست جنایتکار همۀ آنها قطع‏‎ ‎‏می شود. چه شده است مسلمین را و چه شده است سران مسلمین را که همۀ حیثیت و‏‎ ‎‏آبروی خودشان را نثار امریکا کرده اند؟ چه شده است اینها را که خزاین بزرگ اسلامی‏‎ ‎‏را که مال ملتهای پابرهنۀ ضعیف است به امریکا تقدیم می کنند و امریکا در مقابل این‏‎ ‎‏تقدیم از اسرائیل طرفداری می کند و می گوید که اسرائیل را ما به اینها نمی فروشیم؟ چه‏‎ ‎‏شده است مسلمین را؟ چرا باید مسلمین اینطور باشند؟ چرا باید دستگاههای تبلیغات‏‎ ‎‏مسلمین بر ضد یک دسته از مسلمین که می خواهند خودشان را نجات بدهند از‏‎ ‎‏سلطه های خارجی و از دزدهای بین المللی، این تبلیغات به ضد همین طایفه هستند؟ چه‏

‏شده است که جبهه بندی می کنند در مقابل ایران؟ مگر ایران چه کرده است؟ چه شده‏‎ ‎‏است که بعض از روحانیون درباری، ایران را تکفیر می کنند؟ قرآن تصریح می کند که اگر‏‎ ‎‏کسی ادعای اسلام کرد، او را مسلم بدانید، از او قبول کنید، او را رد نکنید. اینها از اسلام‏‎ ‎‏چه خبر دارند؟ ما فریاد می کنیم که ما مسلم هستیم، و می خواهیم قرآن کریم و دستورات‏‎ ‎‏رسول اکرم را در این کشور پیاده کنیم. و ما بیشتر از بیست سال مخالفت خودمان را با‏‎ ‎‏اسرائیل و با امریکا اعلام کرده ایم و باز این نویسندگان مجلات، روزنامه ها و این‏‎ ‎‏گویندگان رادیوها ما را متهم می کنند که با اسرائیل دوستی داریم. ما با اسرائیل دوستی‏‎ ‎‏داریم یا آنهایی که می بینند و مشاهده می کنند که اسرائیل با مسلمین دارد چه می کند؟‏‎ ‎‏اسرائیل لبنان را به چه حالت کشانده است؟ و اسرائیل با سوریه چه دارد می کند؟‏‎ ‎‏بلندیهای جولان را به کشور خودش متصل کرده است و آمالش بیشتر از اینهاست، لکن‏‎ ‎‏شما می گویید که ما او را می خواهیم ‏‏[‏‏به رسمیت‏‏]‏‏ بشناسیم. ما دوستی داریم با او که بیش‏‎ ‎‏از بیست سال است فریاد کرده ایم این غدۀ سرطانی را اجتماع کنید و از بین مسلمین بیرون‏‎ ‎‏کنید، بیت المقدس را از او بگیرید، کشورهای اسلامی را از این غده سرطانی آزاد کنید یا‏‎ ‎‏شما که اسرائیل را می خواهید با حیله هایی ‏‏[‏‏به رسمیت‏‏]‏‏ بشناسید و یک کشور در مقابل‏‎ ‎‏اسلام و هوادار یک همچو کشوری باشید که ظلمش بر همه جهانیان واضح است؟ و شما‏‎ ‎‏جرأت دارید در مقابل خدا ایستاده اید و دشمن خدا و دشمن سرسخت مسلمین را‏‎ ‎‏می خواهید سلطه به او بدهید و می خواهید آرامش به او بدهید و می خواهید بشناسید؟‏‎ ‎‏شما اسرائیل را بشناسید، او شما را نمی شناسد. و شما ایستادید و نشستید تا اسرائیل بر همۀ‏‎ ‎‏شما ـ خدای نخواسته ـ حکومت کند.‏

دعوت از مظلومین برای قیام

‏     ‏‏ای ملتهای مسلم! ای ملتهای مظلوم همۀ کشورهای اسلامی! ای ملتهای عزیزی که در‏‎ ‎‏تحت سلطۀ اشخاصی واقع شدید که ذخایر شما را تقدیم امریکا می کند و شما خودتان با‏‎ ‎‏زحمت و ذلت زندگی می کنید! بیدار بشوید، برخیزید از جا. ای مستضعفین جهان!‏

‏برخیزید و در مقابل ابرقدرتها بایستید که اگر ایستادید، اینها هیچ کاری نمی توانند بکنند.‏‎ ‎‏شما دیدید که ملت مسلم ایران با هم متحد شدند و با هم قیام کردند و با دست خالی بدون‏‎ ‎‏اسلحه در مقابل آن قدرتهای عظیم شیطانی محمدرضا و آن قدرتهای ابرقدرتها که پشت‏‎ ‎‏سر او صف بندی کرده بودند، آنها همه را به کنار زدند و این دولت فاسد را و این سلطنت‏‎ ‎‏غیرقانونی فاسد را با قدرت ایمان خودشان و با بانگ «الله اکبر» از صحنه بیرون کردند و به‏‎ ‎‏جهنم فرستادند، و به جای او دولت اسلامی ـ دولتی که الآن در ایران مشاهده می کنید،‏‎ ‎‏یک دولت اسلامی است، یک دولتی است که طرفدار ضعفاست، طرفدار مستضعفین‏‎ ‎‏جهان است ـ یک همچو دولتی را بپا کردند، با اینکه نه قدرت مالی و نه قدرت بدنی و نه‏‎ ‎‏قدرت نظامی داشتند، لکن قدرت ایمانی داشتند. خدای تبارک و تعالی اگر شما او را‏‎ ‎‏نصرت کنید شما را نصرت می کند؛ ‏اِنْ تَنْصُرُوا الله َ یَنْصُرکُم وَ یُثَبِّتْ اَقْدامَکُم‎[4]‎‏. اگر خدا را نصرت‏‎ ‎‏بکنید، نصرت خدا به نصرت دین اوست، به نصرت بندگان اوست، به نصرت مظلومین‏‎ ‎‏است. شما باید بایستید در مقابل ظالم ها و داد مظلومین را از آنها بخواهید، بایستید در‏‎ ‎‏مقابل ابرقدرتها که به شما می خواهند حکومت کنند، از آن طرف دنیا، از امریکا، از آن‏‎ ‎‏طرف عالم می آید و می خواهد به ما حکومت کند و ما و شما و همه را تحت قدرت‏‎ ‎‏خودش قرار بدهد و ذخایر ما را هم از بین ببرد و مع الأسف، دولتها هم با او موافقت‏‎ ‎‏می کنند بیشتر از آنها.‏

لزوم حضور قرآن در تمام شئون زندگی

‏     ‏‏پس اسلام امروز مظلوم است و قرآن مهجور است. احکام قرآن مهجور است به‏‎ ‎‏اینکه در مأذنه ها اذان می گویید و نماز می خوانید و اکثر احکام سیاسی اسلام را اعتنا به‏‎ ‎‏آن ندارید، از مهجوریت بیرون نمی رود قرآن. البته قرائت قرآن و حاضر بودن قرآن در‏‎ ‎‏تمام شئون زندگی انسان از امور لازم است، لکن کافی نیست. قرآن باید در تمام شئون‏

‏زندگی ما حاضر باشد. قرآن وقتی می فرماید: ‏وَاعْتَصِمُوا بِحَبلِ الله ِ جَمیعاً  وَ لاتَفَرَّقُوا،‎[5]‎‎ ‎‏می فرماید: ‏وَ لاتَنازَعُوا فَتَفشَلُوا وَ تَذْهَبَ ریحُکُم؛‎[6]‎‏ اینطور احکام مترقی سیاسی که اگر به آن‏‎ ‎‏عمل بشود سیادت عالم مال شماست. این قرآن را مهجور کردیم همه و اعتنا نکردیم به‏‎ ‎‏این مسائل. باید قرآن در همۀ شئون وارد بشود، قرائت قرآن باید بشود. قرآن، ذکر، همه‏‎ ‎‏باید در همه جا باشد. در همۀ شئون انسانی اسلام باید قرآن وارد بشود، لکن بعضش باشد‏‎ ‎‏و بعض نباشد، اشکال است؛ اشکال در موارد دیگر نیست. در احکام سیاسی، دستور‏‎ ‎‏قتال می دهد با کسانی که با مسلمین مقاتله می کنند و امروز اسرائیل در مقابل مسلمین‏‎ ‎‏ایستاده و مقاتله می کند، امریکا در مقابل مسلمین ایستاده و مقاتله می کند، صدام مزدور‏‎ ‎‏امریکا در مقابل مسلمین ایستاده است و مقاتله می کند. خدا دستور داده است به اینکه با‏‎ ‎‏این اشخاصی که بر ضد مسلمین، بر ضد طایفه ای از مسلمین قیام کرده اند، با آنها مقاتله‏‎ ‎‏کنید‏‎[7]‎‏.‏

دروغ بودن صلح طلبی صدام

‏     ‏‏صدام مدعی است که من صلح طلبم و زمین از ما، سرتاسر کشور در طرف جنوب و‏‎ ‎‏غرب را غصب کرده و می گوید من صلح طلبم. به این معنا اسرائیل هم صلح طلب است،‏‎ ‎‏بلندیهای جولان را غصب کرده است، به طایفه ای از مسلمین تجاوز کرده است، آن هم‏‎ ‎‏می تواند بگوید من صلح طلبم. امریکا هم می گوید من صلح طلبم. همۀ ابرقدرتها‏‎ ‎‏می گویند ما می خواهیم صلح در عالم باشد، لکن تمام جنگهای عالم زیر سر آنهاست.‏‎ ‎‏صدام صلح طلب است، لکن تجاوز کرده است به یک کشور اسلامی. شما همه ببینید که‏‎ ‎‏با یک کشور اسلامی چه کرده است این نانجیب. مطرح ایران تنها نیست، مطرح دنیاست؛‏‎ ‎‏آن که مطرح است مسلمین دنیا هستند. آن که مطرح است اسلام است. ما اگر همه هم از‏‎ ‎‏بین برویم اسلام باید باقی باشد. اولیای خدا جان خودشان را فدای اسلام کردند. پیغمبر‏‎ ‎


‏اسلام از همه کس بیشتر در باب اسلام زحمت کشید و رنج دید و ما داریم رنجهای پیغمبر‏‎ ‎‏اسلام را به باد فنا می دهیم و من امیدوارم که شما آقایان که از بلاد مختلف تشریف‏‎ ‎‏آوردید در اینجا، صدای مظلومانۀ این ملت را به همه جا برسانید و به آنها بفهمانید که‏‎ ‎‏اینجا یک کشور وحشتناکی که یک صورت مشوه، تبلیغات امریکایی و صهیونیستی‏‎ ‎‏برایش درست کرده اند، نیست. با این وقت کم و با این محاصره های همه جانبه ای که ما‏‎ ‎‏داریم، در این مدت کم آن قدری که دولت برای مستمندان و برای مستضعفان عمل‏‎ ‎‏کرده است، در طول مدت پنجاه سال سلطۀ امریکا نشده است؛ آن قدری که برای آنها‏‎ ‎‏آب تهیه کرده اند، زمین تهیه کرده اند، لوله کشی کرده اند، اسفالت کرده اند، و آن قدری‏‎ ‎‏که اینجا عمل شده است، جاهای دیگر در طول پنجاه سال آنها نکرده بودند، مع ذلک،‏‎ ‎‏اینجا را متهم می کنند که خیر می خواهند یک کشوری را به باد بدهند.‏

‏     شماها ان شاءالله ، امیدوارم که با سلامت و سعادت به اوطان خودتان برگردید و مسائل‏‎ ‎‏اسلام را ولو اینکه قدرتهای بزرگ نمی گذارند در رسانه های گروهی منتشر بشود، لکن‏‎ ‎‏شماها با مصاحبه ها، با تماسها بگویید به آنها، بفهمانید به آنها که ایران صلح طلب است.‏‎ ‎‏ایران الآن هم می گوید که صدام برود بیرون از اینجا، و یک دستگاهی بین المللی بیاید و‏‎ ‎‏رسیدگی کند به جرم او و به جنایات او. ما با دولت عراق، با ملت عراق جنگی نداشتیم،‏‎ ‎‏آنها به ما هجمه آوردند؛ یعنی، دولت عراق هجمه آورد، لکن تو دهنی خورد و بحمدالله ‏‎ ‎‏در دنیا شکست خورد، شکستی که با موافقت اردن و مغرب و امریکا نمی تواند شکست‏‎ ‎‏خودش را رفع کند. من از خدای تبارک و تعالی سلامت و سعادت همۀ مسلمین و قدرت‏‎ ‎‏اسلام را و سعادت و سلامت شما دوستان، برادران عزیز را و سلامت و سعادت این‏‎ ‎‏اطفال مظلوم را که انسان را متأثر می کند دیدن آنها، می خواهم. و شهدای همه را از‏‎ ‎‏خدای تبارک و تعالی می خواهم که رحمت کند و با شهدای صدر اسلام محشور فرماید.‏

‏والسلام علیکم و رحمة الله ‏

‎ ‎

  • ـ سورۀ فرقان، آیۀ 30 : « امت من، این قرآن تو را بکلی متروک و رها کردند».
  • ـ سورۀ انفال، آیۀ 46 : « هرگز راه اختلاف و تنازع نپویید که در اثر تفرقه ترسو و ضعیف شده، قدرت و عظمت شما نابود خواهد شد».
  • ـ اصول کافی، ج2، ص164.
  • ـ سورۀ محمد، آیه 7.
  • - سورۀ آل عمران، آیه 103: «همگی به ریسمان خدا چنگ بزنید و پراکنده مشوید».
  • ـ سورۀ انفال، آیه 46: «با یکدیگر نزاع نکنید که ناتوان شوید و مهابت و قدرت شما برود».
  • ـ اشاره به آیۀ 9 سورۀ حجرات.