حکم
تعیین سرپرست سازمان صدا و سیما ـ رد شایعه دخالت اعضای بیت و دفتر امام خمینی بدون نظر ایشان
حکم نمایندگی آقای محمد هاشمی در سازمان صدا و سیما، و ردّ شایعات
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 4 ت‍ی‍ر ‭1362

زمان (قمری) : 13 رم‍ض‍ان‌ ‭1403

مکان: تهران

شماره صفحه : 505

موضوع : تعیین سرپرست سازمان صدا و سیما ـ رد شایعه دخالت اعضای بیت و دفتر امام خمینی بدون نظر ایشان

زبان اثر : فارسی

مخاطب : هاشمی رفسنجانی، محمد

حکم نمایندگی آقای محمد هاشمی در سازمان صدا و سیما، و ردّ شایعات

حکم

‏زمان: 4 تیر 1362 / 13 رمضان 1403‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: تعیین سرپرست سازمان صدا و سیما ـ رد شایعۀ دخالت اعضای بیت و دفتر امام‏‎ ‎‏خمینی بدون نظر ایشان‏

‏مخاطب: هاشمی رفسنجانی، محمد‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏     بر خلاف انتظار، در صدا و سیمای جمهوری اسلامی اختلافاتی پیش آمد که موجب‏‎ ‎‏نگرانی شد. در نتیجه اینجانب آقای محمد هاشمی را به نمایندگی از جانب خودم برای‏‎ ‎‏به عهده گرفتن کلیه مسئولیتهای مدیر عامل صدا و سیما معیّن نمودم که این دستگاه‏‎ ‎‏عظیم، بی مسئولیت نباشد. و چون شورای محترم سرپرستی مطالبی دارند و بعضی از آنها‏‎ ‎‏را به اینجانب نوشته اند، و آقای هاشمی نیز مطالبی دارند، لازم است حضرات آقایان:‏‎ ‎‏رئیس محترم جمهور و رئیس محترم دیوانعالی کشور و رئیس محترم مجلس شورای‏‎ ‎‏اسلامی و نخست وزیر محترم ـ ایّدهم الله تعالی ـ مطالب طرفین را بدون کوچکترین‏‎ ‎‏اغماض رسیدگی نمایند و تصمیم نهایی را بگیرند.‏

‏     لازم به تذکر است که شنیده شده است، بعضی در بیت اینجانب بر خلاف میل من یا‏‎ ‎‏بدون اطلاع من کاری انجام می دهند. چون این مطلب بر خلاف واقع است، گویندۀ این‏‎ ‎‏نحو مطالب به درگاه خداوند متعال توبه نماید.‏‎[1]‎

‏4 تیر 1362‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

  • ـ در طول دوران رهبری امام خمینی، غالباً کسانی که مواضع امام را با خواستها و نظریات خویش همسو نمی دیدند، انگشت اتهام را به سوی دفتر امام و اعضای بیت ایشان، خصوصاً چهرۀ درد آشنای امام و انقلاب، آقای سیداحمد خمینی نشانه می رفتند و از «کانالیزه شدن» بیت و دفتر و حتی شخص امام سخن می گفتند. متأسفانه این اتهام ناروا ـ که البته از سوی پیروان امام و ملت ایران هیچ گاه پذیرفته نشد ـ پس از رحلت امام نیز از ناحیۀ کسانی که در مقطعی از مقاطع انقلاب نتوانستند با امام خمینی همراه باشند، مطرح می شود.