امام خمینی (س)

کتابخانه

صفحه اصلی
دیوان شعر امام
رُباعیّات
مهجور

مهجور

کد خبر: 72882 | تاریخ خبر: 16/10/1387

نسخه چاپی |

ارسال به دوستان
Facebook
Twitter
Google+
تلگرام

صفحه قبلی

برو به صفحه: برو

مُبتلای دوست
عشقِ چاره ساز
در هوای دوست
دلِ خواب
درِ وصل
طفلِ طریق
باده ی اَلَسْت
هیهات!
جُمهوری اسلامی
فریاد
چراغ فطرت
فریاد ز من!
جُمهوری ما
ما عَرَفْناکَ
تشنه ی پاسُخ
پرچم
دُرّ یتیم
طوطی وار
مهمان
ایمان
عشق
شیرین
افسوس!
گمان
هستیِ دوست
نتوان یافت!
طریق
فنا
حذر
سفر
حجاب اکبر
راه
نشان
عید
عارف
قبله
پریشان
جلوه ی حق
فلسفه
حجاب
جفا
لَنْ تَرانی
همراز
ثنای حق
سوی او
بی راهه
فروغِ رُخ
پند
قرار
بُت
آن کیست؟
راه معرفت
بی قرار
مهجور
فیض وجود
مُدّعی
جوینده ی تو
عقل و عشق
دام دل
رُسوای تو
غرق کمال
چه کُنم؟
کوی دوست
یاد
از دست تو ...
آن روز
مدد نما!
واله
گُناه
قطره
یاران نظری !
باغ زیبایی
فکر راه
شمعِ محفل
خورشید جهان
طور
پناهی نرسید
راحتِ دل
مستی
بیدار شو!
اسیر
دور فکن
مفتون
جمال مُطلق
سایه
شادی
ای پیر!
هُما
طوفان
بنما نظری !
چراغ
یاد تو
راه دیوانگی
مجنون شو!
معرفت
مُرادِ دل
مجنون
شیفتگان
رهروان
ای مهر!
کوی غم
دوست
فرزانه ی من!
عیان
جام
ای عشق
خبر
اسیر نفس
فریادرس
محفل دوست
خارِ راه
خودبین
لافِ اَنَا الْحَق
لافِ عرفان
خورشید
فارغ
بردارْ حجاب!
پناه
پناه
بردارْ حجاب!
فارغ
خورشید
لافِ عرفان
لافِ اَنَا الْحَق
خود بین
خارِ راه
محفل دوست
فریاد رس
اسیر نفس
خبر
ای عشق
جام
عیان
فرزانه ی من!
دوست
کوی غم
ای مهر!
رهروان
شیفتگان
مجنون
مُرادِ دل
معرفت
مجنون شو!
راه دیوانگی
یاد تو
چراغ
بنما نظری !
طوفان
هُما
ای پیر!
شادی
سایه
جمال مُطلق
مفتون
دور فکن
اسیر
بیدار شو!
مستی
راحتِ دل
پناهی نرسید
طور
خورشید جهان
شمعِ محفل
جور
فکر راه
باغ زیبایی
یاران نظری !
قطره
گُناه
واله
مدد نما!
آن روز
از دست تو ...
یاد
کوی دوست
چه کُنم؟
بیگانه ی خویش
غرق کمال
رُسوای تو
دام دل
عقل و عشق
جوینده ی تو
مُدّعی
فیض وجود
مهجور
بی قرار
راه معرفت
آن کیست؟
بُت
قرار
پند
فروغِ رُخ
بی راهه
سوی او
ثنای حق
همراز
لَنْ تَرانی
جفا
حجاب
فلسفه
جلوه ی حق
رها باید شد!
پریشان
قبله
عارف
عید
نشان
راه
حجاب اکبر
سفر
حذر
فنا
طریق
نتوان یافت!
هستیِ دوست
گمان
افسوس!
شیرین
عشق
ایمان
مهمان
طوطی وار
دُرّ یتیم
پرچم
تشنه ی پاسُخ
ما عَرَفْناکَ
جُمهوری ما
فریاد ز من!
چراغ فطرت
فریاد
جُمهوری اسلامی
هیهات!
باده ی اَلَسْت
طفلِ طریق
درِ وصل
دلِ خواب

مهجور

گر اهلْ نه‌ای‌، ز اهل حق خُرده مگیر[1]
ای‌ مُرده! چو خود زنده‌دلان، مُرده مگیر

برخیز از این خواب گران، ای‌ مهجور!
بیدار دلانْ خواب گران برده مگیر!

صفحه بعدی

نقل قول از این سایت با ذکر منبع بلامانع است.

کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.