امام آن روزها به صورت یک معلم و مرشد روحی در حوزه علمیه قم نقش داشتند. درس اخلاق امام تا آنجا که ما اطلاع داریم، البته بنده درس اخلاق امام را درک نکردم، اخبارش را از شاگردان ایشان شنیدهام که هفتهای یک روز در حوزه بوده و مایه خیلی چیزها شده است. یعنی پایههای این روحانیت را مستحکم کرده است.
مرحوم شهید مطهری در اظهاراتشان در جلسات خصوصی که با ایشان داشتیم، می گفتند که واقعاً اینطور بود که ما وقتی امروز درس امام را میگرفتیم تا هفته بعد حسابی تحت تأثیر آن درس بودیم؛ یعنی مثلاً پنجشنبه درس اخلاق میرفتیم، ایشان مطالبی میگفتند و شیوه اخلاق امام هم مثل اخلاق مرسوم حوزهها و درسهای اخلاقی اینجوری نبوده که خشک و کلاسیک بخواهد انجام بشود، ایشان یک مقدار مطلب را باز میکردند و به ریشه موضوعات
میرفتند و مسائل اخلاقی را تحلیل میکردند و عرفان را با اخلاق مخلوط میکردند و در موقع درس گفتن انسان را اوج میدادند و به آدم حالتی میدادند که در موقع درس گرفتن خود را در یک عالم دیگر میدیده است. شاگردان اینجوری میگفتند.
شهید مطهری می گفت درست وضع ما اینطوری بود. ما در این هفته بالا و به آسمان می رفتیم و این ارتفاع و علو را حفظ میکردیم و اگر مثلاً یک روز، این درس در هفته آینده دیر میشد مثل این بود که آدم معتادی به اعتیادش نرسد، این حالت پیدا میشد. واقعاً احساس کمبود می شد اگر مثلاً اتفاقی میافتاد که در هفته بعدی آن درس را نداشت، میدیدیم و این احساس روانی را داشتیم که یک چیزی از ما کم است.
منبع: برداشتهایی از سیره امام خمینی (س)، به کوشش غلامعلی رجایی، ج 5، ص 174
.
انتهای پیام /*