در سالهای اولیه اقامت در نجف اشرف که در منزل و یا در مدرسه
آیت اللّه بروجردی اقامه نماز جماعت می فرمودند، من همواره در پشت
سر ایشان می ایستادم و اگر در صف اول هم بودم، معمولاً نزدیک به
محل سجاده بودم. درک و احساس حالت حضور قلب امام در نماز
جالب و آموزنده بود.
امام(س) در برگزاری نماز بسیار ساده و بدون تکلف بودند، به طوری
که شاید برای افراد عادی و عامی هیچ امر جالب توجهی نداشت؛ ولی
برای خواص، این نوع سادگی نیز حاکی از عمق عرفان و خلوص و صفای
عبودیت امام بود.
منبع: صحیفه دل، ج1، ص119
.
انتهای پیام /*