هفدهم مردادماه در تقویم ما به نام روز خبرنگار ثبت شده است. ضمن گرامیداشت یاد شهدای عرصه خبر و خبرنگاری و آرزوی توفیق برای همه پیشقراولان جبهه آگاهی خاطره ای از یکی از دهها خبرنگار خارجی که موفق به دیدار حضرت امام خمینی (س) شده اند را تقدیم خوانندگان محترم می کنیم:
کسانی که می خواهند امام خمینی را در جماران محل سکونت ایشان ملاقات نمایند در فاصله ای که کمتر از یک کیلومتر است، مورد بازرسی قرار می گیرند، کنترل های امنیتی دقیق است. پس از مقداری پیاده روی در خیابان نیاوران و رسیدن به نزدیکی محل اقامت امام، از میهمانان خواسته می شود که کلیه اشیائی را که در اختیار دارند تحویل دهند. این اشیاء پس از دیدار به میهمانان مسترد خواهد شد. سپس میهمانان مورد بازرسی بدنی قرار میگیرند. قبل از ورود به حسینیه جماران جایی که معمولا امام با طرفداران خود به صحبت می پردازد، باید کفشهای خود را درآورده و در قفسه های فلزی که به همین منظور تعبیه شده است قرارداد.
پنجشنبه 18 آوریل 1985روز ملاقات با امام روز مهمی بود زیرا طبق تقویم هجری قمری مصادف بود با 27 رجب یعنی روزی که حضرت محمد (ص) به پیامبری مبعوث شده است. حسینیه جماران که در چند متری محل سکونت محقر امام قرار دارد ساختمانی است که برای گردهمایی های مذهبی فرهنگی و ایدئولوژیکی استفاده می شود. این مکان که طبقه بالای آن به زنان و کودکان اختصاص دارد گنجایش قریب به یک هزار نفر از طرفداران امام که روی زمین می نشینند را دارد. امام از بالای بالکنی که حکم یک تریبون را دارد برای جمعیت صحبت میکند.
حضور وی مثل همیشه با فریادهای صلوات بر محمد (ص) و آل او که سه بار تکرار می شود همراه است .امام سرحال به نظر می رسد و با اینکه آهسته گام برمی دارد ولی استوار و بدون کمک اطرافیانش حرکت می کند . سخنرانی امام در حالی که تقریباً بی حرکت بر روی صندلی نشسته است چهل دقیقه به طول انجامید. به نظر آنهایی که سالها پیش او رادیده اند، امام کمی لاغر شده و صدایش قدرت سابق را ندارد. امام با آن عمامه مشکی، ابرو های پرپشت و نگاه نافذ، مستعمان خود را با این جمله که: حالا آمریکایی ها می خواهند به ما درس اسلام شناسی بدهند به خنده می اندازد.
درمیان جمعیتی که بر روی زمین نشسته اند مسئولان دولتی و مقامهای جمهوری اسلامی، دهها روحانی، اکثر دیپلماتهای که در تهران حضور دارند و در حدود پانزده خبرنگار خارجی که در تهران به سر می برند، دیده می شوند. موضوع اصلی سخنرانی امام در مورد توصیه های بی موردی است که در آمریکا، فرانسه، اردن و مصر و حتی در داخل ایران شایع گردیده تا ایران را به صلح با صدام حسین- آدم خطرناکی که از اسلام هیچی نمی داند- مجبور کند. هیجان و جنب و جوش بسیاری در میان جمعیت وجود دارد بخصوص هنگامی که شعار مرگ بر آمریکا و مرگ بر شوروی، مرگ بر اسراییل و مرگ بر منافقان سرداده می شود و یا وقتی که سرهنگ شیرازی فرمانده نیروی زمینی در حین اجرای سرود های انقلابی پرچم ارتش جمهوری اسلامی ایران را به دست امام متبرک می کند.
منبع: کتاب پنجاه تصویر از امام و ایران، ص:82-80 ( خاطرات ژان گراس از روزنامه لوموند فرانسه)