19 بهمن 1357

* الآن مملکت ما حساسترین زمان تاریخ را دارد مى گذراند: یعنى تحول از« طاغوت» به حکم« اللَّه»، تحول از ظلم به عدل، تحول از خیانتها به امانتها. این حساسترین وقتى است که ما الآن درش واقع هستیم. و لهذا بر من که یک طلبه هستم و بر شما آقایانى که بازرگانان هستید و بر علماى اعلام و بر طلاب علوم دینیه و بر دانشگاهیها، بر کارگران، بر اجزاى ادارات، بر دهقانان، بر همه اینها واجب است که از این نهضت پشتیبانى کنند.

(صحیفه امام، ج 6، ص: 99)

* آن چیزى که قدرت دارد، وحدت ملت و اسلام است. تحت بیرق اسلام است که این قدرت حاصل شده است، و مى تواند با ابرقدرتها مقابله کند. این معنا را که [ دشمنان این ملت ]فهمیدند آنها، درصدد برمى آیند که این قدرت را بکوبند. و دنبال این هستند که علما را از شما جدا کنند، شما را از علما جدا کنند، دانشگاه را از علما جدا کنند، دانشگاه را از بازار جدا کنند. [بین ] همه اینها به هم [بزنند] که این وحدت کلمه از بین برود و بعد کارهاى خودشان را بکنند.

(صحیفه امام، ج 6، ص: 100)

* درود بر شما سربازان امام عصر- سلام اللَّه علیه. همان طور که فریاد زدید تا کنون در خدمت طاغوت[تحت سیطره نظام ستم شاهی]  بودید. طاغوتى که تمام هستى ما را ساقط کرد، طاغوتى که خزاین ما را تهى کرد، طاغوتى که ما را برده خارجیها کرد. و از امروز در خدمت امام عصر- سلام اللَّه علیه- و در خدمت قرآن کریم هستید. قرآن کریم» ى که سعادت همه بشر را بیمه کرده است.« قرآن کریم» ى که هر کس در زیر بیرق او واقع بشود در دنیا و آخرت سعید است. «قرآن کریم» ى که آزادى و استقلال را توصیه کرده است. ما همه تابع قرآن کریم و تابع موازین اسلام و قواعد اسلام هستیم.

(صحیفه امام، ج 6، ص: 101)

* الآن وقتى است که شما طبقه روشنفکر بیشتر از دیگران مؤاخِذ هستید، بیشتر از دیگران باید کار بکنید، بیشتر از دیگران مسئول این مملکت و ملت هستید. همه شما باید هر چه فعالیت دارید، اولاً در راه این نهضت، این نهضت را به پیش برانید تا اینکه به آخر برسد و مملکت شما مستقل بشود و این اختناقهایى که تا حالا بوده است تکرار نشود؛ و ثانیاً به استقرار یک حکومت عادل، یک حکومت عدل و مستند و مبتنى بر آراى خود ملت[ همت گمارید] .

(صحیفه امام، ج 6، ص: 104)

* دنیا یک جزء بسیار کمى است از عالم، دنیا یعنى آن چیز خیلى پست. عالَم مُرکبى است از ماوراى این طبیعت و این طبیعت؛ این طبیعت در آخر مرتبه وجود واقع شده است، پایین تر از همه مراتب است. اگر انسان با جهاد براى خدا از این دنیا برود یعنى از عالم پست به عالم بالا مى رود، به عالمى مى رود که فوق این عوالم است .

(صحیفه امام، ج 6، ص: 106)