و دوباره بلند شد و از پنجره به آسمان نگاه کرد. فکر کرد اشتباه دیده، اما نه!
درست دیده بود. تکهای از خورشید
نبود! ترسید.
فریاد زد: «وای تکهای از خورشید
نیست!»
و با عجله از لانهاش بیرون دوید.
هنوز چند قدم نرفته بود که محکم
به سنجاب خاکستری خورد. هر دو به
زمین افتادند. سنجاب گریه میکرد.
وقتی خرگوش را دید، گریهاش را بلند
کرد و گفت: «خورد، بالاخره این خرس
شکمو خورشید را خورد!»
خرگوش که از حرفهای او چیزی
نفهمیده بود پرسید: «چرا؟»
سنجاب خاکستری همین طور که
گریه میکرد، گفت: «خرس شکمو آرزو میکرد خورشید را بخورد، چون خیال
میکرد خورشید مثل یک کاسه عسل
است.»
خرگوش با عصبانیت به طرف لانهی
خرس دوید. سنجاب هم دنبالش دوید.
وقتی به لانهی خرس شکمو رسیدند، با
بستهها به سوی اتاقک پرتاب حرکت میکنند.
مجلات دوست کودکانمجله کودک 375صفحه 34