هاپو پیشی موشی
پیشی، موشی، هاپو، بدو!
یکی بود، یکی نبود. غیر از خدا، هیچ کس نبود.
یک روز داشت از کنار دیوار می گذشت که چشمش به افتاد. تصمیم گرفت کمی سربه سر بگذارد و با او بازی کند. از دیدن خیلی ترسید و پا به فرار گذاشت. وقتی دید می دود، به دنبالش دوید. دوید، دوید. کمی جلوتر، از لانه بیرون آمد و دید که با سرعت به طرف او می آید. که را ندید بود، از ترس پا به فرار گذاشت. به دنبال رفت و با خودش گفت:«اگر بتوانم از دست فرار کنم، حتما را می گیرم و می خورم!» این
مجلات دوست خردسالانمجله خردسال 445صفحه 20