توبه عرفانی
حقیقت توبه نزد امام خمینی (س)
امام خمینی (س) حقیقت توبه را رجوع از طبیعت به روحانیت نفس می داند، و این پشیمانی موجب می شود بنده به فطرت اصلی خود بازگردد.(۱) توبه دو رکن دارد؛ یکی ندامت از گناه و دیگری عزم برای ترک گناه؛ اگر این دو رکن رعایت نشود حقیقت توبه محقق نمی شود.(۲) از جمله شرایط توبه، برگرداندن تمام حقوق مردم و به جای آوردن تمام واجبات الهی ترک شده و از میان بردن گوشت های روییده شده از مال حرام می باشد.(۳) تاخیر در توبه امری ناپسند می باشد؛ زیرا سبب افزایش گناه، تاریکی قلب و ناتوان شدن شخص بر توبه می شود.(۴) از این رو بهترین زمان توبه، ایام جوانی است؛ زیرا توبه در پیری از سخت ترین اعمال معرفی شده است.(۵) توبه از نگاه اهل معرفت یکی از منازل اهل سلوک می باشد که بعد از مقام یقظه می باشد.(۶)
به اعتقاد امام خمینی، از امور لازم برای شخص توبه کننده، پناه بردن به مقام غفاریت حق تعالی و طلب غفران و استغفار است و شخص با حالت تضرع و ناله از خداوند مهربان بخواهد که گناهان او را بپوشاند و آثار آن ها را مرتفع کند.(۷) از جمله نتایج توبه پاک شدن از گناهان، تبدیل گناهان به حسنات، برخورداری از محبت الهی و پوشیده شدن اعمال در آخرت می باشد.(۸)
(۱) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۷۲
(۲) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۷۶-۲۷۵
(۳) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۷۹-۲۷۸؛ مکاسب محرمه، ج۱، ص۴۷۸
(۴) خمینی، روح الله، صحیفه امام، ج۱۳، ص۲۹۷
(۵) خمینی، روح الله، آداب الصلاة، ص۳۶-۳۵؛ خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۷۳
(۶) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۷۲
(۷) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۲۸۱
(۸) خمینی، روح الله، شرح چهل حدیث، ص۹۸، ۲۷۶، ۲۸۱ و ۵۷۴
.
انتهای پیام /*