نام با مسما

اگر چه به‏ خوبی نمی‏ دانیم آن لحظه ماه بر آسمان کمان می‏ کشید یا مهر بر زمین نور می‏ پاشید^[1] اما می ‏دانیم که ماه در اول مهر بود^[2] و زمین 1281 بار به سال نامه‏ های خورشیدی، خورشید را طواف می‏ کرد. 1902 سال قبل از آن نوزادی آمده بود که با دم مسیحائی‏ اش به اذن خدا در مردگان روح می‏ دمید و روح الله شد.^[3] نوزده قرن بگذشت و در 24 سپتامبر این نوزاد آمد تا در سنگستان قرن بیست، روح دمد. اولین روح ‏الله پیام از غیب می‏ آورد و پیامبر بود و این روح ‏الله فقط احیاگر ارزشهای دینی گردید. چه؛ رسالت با آمدن محمد‏(ص) به غایت کمال رسیده است و بشریت را به دین جدید نیازی نیست.
اما هر گاه دینداران از تحجر به سنگ مانند شوند و بر فطرت‏ها غبار کفر، حجاب کشد، احیاگری خواهد آمد. اکنون این قنداق ه‏ای که به دست آقا‏مصطفی داده ‏اند تا بر او نامی نهد، روح ‏الله نام با مسمایی بر اوست. چرا که کالبد تمدن بشر، تنومند اما بی‏ روح شده است. اگر کسی قائل باشد که نامها را خداوند خود بر می‏ گزیند، بی‏ گمان خداوند نام این مقرب را بی‏ واسطه ‏تر برگزیده است.

آن وقت‏ ها تولد و ازدواج را بیشتر به سال و ماههای عربی می‏ نوشتند. وقتی قلم در دوات دوید تا نام روح‏ الله را بر جلد یک نسخۀ خطی از قرآن کریم تبرک کند، پس از هجرت پیامبر اکرم(ص) 1320 مرتبه ماه، هر سال 12 بار برگرد زمین چرخیده بود و روز در بیستم جمادی ‏الثانی بر هر چه عیان و پنهان بود، لبخند می‏ زد.^[4]