لوسین ژرژ خبرنگار روزنامه لوموند اولین خبرنگاری است که در روز ۴/۲/۵۷ موفق به مصاحبه با حضرت امام خمینی می شود که متن این گفتگو در روزنامه لوموند ۶ مه ۱۹۷۸ م. (۱۶/۲/۵۷) به چاپ می رسد.
اگر بحق دریافته ایم راه بازگشت به مجد و عظمت گذشتۀ اسلام در وحدتِ تمامی نیروها و فرقه ها و ملتهای مسلمان است باید پیش از هر چیز، به بازنگری مسائلی بپردازیم که ما را از باورداشتِ مفهومِ اُمّت جدا کرده و زمینه های تجزیۀ بلاد و تفرقۀ صفوف مسلمین را فراهم نموده است. باید یک بار دیگر به سنت و قرآن به عنوان منشورِهدایتِ اُمّت و استوارترین محورِ وحدت بازگشت.
امیدوارم که این سال نو یک سال فرح و انبساطی برای ملت ما باشد؛ همه چیزها نو بشود: اخلاق نو بشود، اعمال نو بشود، همه چیزشان نو بشود. و یک نوسازی از ایران بکنند و همه با هم دست به هم بدهند و این مملکت را بسازند.
واقعه سی تیر، نشان دهنده پیوند روحانیان به رهبری آیت الله کاشانی و ملی گراها به رهبری محمد مصدق بود، اما آغاز اختلاف بین دو رهبر و گسترش آن، به قطع حمایت مردمی از دولت و کودتای 28 مرداد 1332 انجامید. امام خمینی (س) در مورد کودتای 28 مرداد 1332 می فرماید: «این غفلت بزرگ از رجال سیاسی و علما و - عرض می کنم که - سایر اقشار مملکت ما واقع شد، و این آدم [شاه]را تحمیل کردند بر ما و دنباله اش را هم گرفتند که قدرتمندش کنند.
من سید احمد هستم. کوچکترین عضو خانواده خمینی؛ پدرم، حاج آقا روح الله از بزرگترین مراجع دینی شیعه است. پدر را همیشه در منزل «آقا» صدا می زنیم؛ اما در بیرونی، مردم او را با نام «حاج آقا روح الله» می شناسند
پیوسته به نکته امام توجه داشته باشیم که از مکاید شیطان است که پیوسته انسان را از این کار (زدودن حب دنیا) منع می کند و می گوید این کار تو نیست. مگر می شود بدون محبت به دنیا در این دنیا زندگی کرد و هیچ چیز را در دنیا دوست نداشت. این کار را به زمانی بهتر موکول کن. در واقع شیطان، تمام تلاش خود را برای سخت جلوه دادن سیر و سلوک به کار می برد.
بنیانگذار جمهوری اسلامی در روز سوم اسفندماه سال 1367 با صدور پیامی خطاب به روحانیون، مراجع، مدرسین، طلاب و ائمه جمعه و جماعات که منشور روحانیت نام گرفت استراتژی نظام جمهوری اسلامی ایران و رسالت حوزههای علمیه را تعیین کردند.
انقلاب اسلامی با فاصله گرفتن از دو شیوۀ مرسوم و مشهور در هنگام ظهور خود، یعنی سرمایه داری و عقاید مارکسیستی و با طرح شعار نه شرقی، نه غربی، جمهوری اسلامی را بر اساس آرمانها و عقاید اسلامی به عنوان راه مستقل بنیان نهاده است، و در نتیجه به دنبال ابهام زدایی از هویت اسلامی و از منظر آن در پی وحدت ملتهای مسلمان است.
سخت ترین ادوار زندگی امام، ایام اقامت ایشان در عراق است. آنچه بر حوزۀ نجف سایه افکنده بود، بی تفاوتی آشکار نسبت به وضع اسف انگیز جهان اسلام ـ در آن روزهاـ بود. واقعیت تلخ و گزندهای، به وضوح، عریان شد؛ اینک تنها رژیم شاه نبود که به مقابله با نهضت امام برخاسته بود بلکه جبه های گسترده از کارشکنی مقدس مآب های مرتجع از یک سو و فشارهای متناوب دولتهای وقت عراق از دیگر سو نیز فراروی امام بود.
تظاهرات چند میلیونی مردم ایران که همزمان با تاسوعا و عاشورای 57 به دعوت امام و مراجع با نظم و آرامش بی نظیری انجام پذیرفت، تحسین همۀ ناظران سیاسی، تحلیل گران حوادث و مفسران امور بین المللی را، که با دید بیطرفی به اوضاع داخلی ایران و تحولات انقلاب می نگریستند، برانگیخت.
امام خمینی (س) بر دو اصل «آزادی» و «استقلال» به عنوان دو خواست مشروع و به حق ملت ایران که از قیام 15 خرداد تا به امروز همواره مورد تأکید ایشان و مردم بوده است، تکیه می کنند. ایشان در ادامۀ بیانات خود، حکومت اسلامی را، که اکثریت ملت ایران خواهان آن هستند، با نظامهای دیکتاتوری و استبدادی مغایر می دانند.
مهمترین عامل در کسب خودکفایی و بازسازی، توسعۀ مراکز علمی و تحقیقات و تمرکز و هدایت امکانات و تشویق کامل و همه جانبه مخترعین و مکتشفین و نیروهای مستعد و متخصص است، که نهایت مبارزه با جهل را دارند، و از لاک نگرش انحصاری علم به غرب و شرق به در آمده و نشان داده اند که می توانند کشور را روی پای خود نگه دارند.
امام خمینی(س) به لحاظ تفکر کاملاً دارای شخصیتی معتدل بودند، نظر اعتدالی ایشان برگرفته از تعلیمات دینی است چرا که قرآن را به خوبی می شناختند و اعتدال در زندگی شخصی ایشان کاملاً مشهود بود. هیچ وقت حتی در زمان هشت سال دفاع مقدس از امام راحل افراط ندیدیم.
تامل و تدبر در پیامها، اعلامیه ها و سخنرانیهای امام عزیز در طول سالهای قبل و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، نشان از این نکته مهم دارد که چگونه ایشان از سرآگاهی جان و روان نسل جوان جامعه را مورد خطاب قرار داده و آنان را مرحله به مرحله به سوی قله های شرف و انسانیت رهنمون ساخت و از این رهگذر پیروزی و تداوم انقلاب را در میان امواج سهمگین ابتلائات تضمین نمود.
در بین وصایای مختلفی که حضرت امام راجع به کارهای شخصی و زندگی خصوصی خودشان دارند ونوشته شده است، این وصیت نامه جایگاه خاصی دارد و یک وصیت نامه برای فرزندشان نیست، برای بستگانش نیست، این یک وصیت نامه سیاسی و الهی برای جامعه اسلامی بلکه برای غیر جامعه اسلامی است.
بهوش باشید که موریانه های موذی،این ایادی استکبار جهانی درصدد رخنه کردن در صفوف شما هستند. دستهای وحدت را به هم دهید و بازو به بازوی هم یکدل و یک جهت این هدیۀ الهی را، که پس از قرون متمادی به شما عطا فرموده قدردانی و حفظ کنید.
کوشش امام برای استقرار نظامی اسلامی و بهتر ساختن شرایط مادی و معنوی در جامعه ما مبین جامعیت شخصیت امام است. امام نه تنها در بعد معنوی که حقاً در آن زمینه، از شخصیتهای برجسته محسوب می شود بلکه در زمینه های اجتماعی، سیاسی، نظامی، اقتصادی نیز حساسیت خاص داشته اند. اقدامات ایشان در تأسیس نهادهای مختلف اجتماعی، انتظامی، رفاهی و توصیه ایشان در مورد تأمین نیازهای اساسی مستضعفان نمونه های بارز شخصیت همه جانبه امام است.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.