من به عنوان پسر امام جرأت گفتن خصوصیات ایشان را ندارم، چون ایشان می گویند شما بی خود از من تعریف می کنید.
امام مقید بودند که روزه های قضا شده حتما باید تا ماه رمضان بعدی گرفته بشود.
مرحوم آقای واعظ زاده خوانساری که از علما و بزرگان عرفان و اهل منبر بود با امام خیلی مأنوس بود
در دورانی که در قم طلبه بودم، یک بار امام با اتوبوسی به مشهد مشرف می شدند، وقتی که به سمنان رسیدیم و اتوبوس توقف کرد، ایشان آنجا...
به جمله من اتّبع رضوانه عنایت بیشتری بکنید... تا راه های سلام را به شما بنمایاند.
وقتی که امام به نجف آمدند، یک عده تصورشان این بود که امام فردی هستند که تنها اساتید ایران را درک کرده و لذا نباید خیلی ملاّ باشند. ولی وقتی امام درسشان را شروع کردند آنها دیدند بحثهای امام و مبانی ای که مطرح می کنند خیلی قوی است، لذا به تکاپو افتادند که در دفاع از مبانی اساتید موجود در نجف، از مبانی مرحوم نائینی و مرحوم اصفهانی در مقابل مبانی امام استفاده کنند.
شاگردان از امام تقاضا کردند که آنها را نصیحت کند.
امام این ماه را سراسر به تلاوت قرآن مجید و انجام مستحبات مربوط به ماه مبارک رمضان سپری می کردند.
امام در سرماى سوزان در رواق کوچک خانه خود روى یک صندلى کهنه نشسته بودند.
یشان در هر فرصتی که بین کارها فراغت داشتند بین کار، قرآن قرائت می کردند.
کلیه حقوق برای موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) محفوظ است.