‏در هزاره جدید و در عصر جهان گرایی ‏و سمت گیری جوامع به سوی ساختارهای جهانی، یکی از معیارها و شاخصهای توسعه یافتگی ملتها، میزان و غلظت دموکراسی در آن جوامع است و فارغ از ماهیّت و شکل ارزشهای حاکم بر "دولت- شهرها"‏ نفس وجود دموکراسی و تعدد و تنوع رویه ها و سازوکارهای مردم سالاری، از معیارها و شاخصهایی است که همواره مورد توجه دولتمردان، کارشناسان و محافل سیاسی در سطح داخلی، منطقه ای و بین المللی است.‏

‏پیروزی انقلاب اسلامی ایران به رهبری بی بدیل و حکیمانه حضرت امام خمینی (س) به عنوان بزرگترین واقعه قرن بیستم در منطقه خاورمیانه در سال 1357 با چهارچوب ارزشی مبتنی بر آموزه های متعالی اسلام و مکتب تشیع و با غلظت دینی خویش، توانست تعریف جدیدی را از مردم سالاری دینی به دنیا عرضه نماید و در دورانی از تاریخ که دموکراسی و میزان مشارکت مردمی در برنامه های خرد و کلان سیاسی جوامع، خود یک ارزش قلمداد می گردید توانست خط بطلانی بر تمامی تصورات و ذهنیات غلط ناشی از برداشتی ناصحیح از اسلام کشیده و تئوری جمهوری اسلامی را با تعریف سازوکارهای دموکراتیک مبتنی بر نظام مردم سالاری دینی و حضور‏ ‏حداکثر مشارکت مردمی در بهره گیری از اصل حاکمیت بر سرنوشت خویش ارائه نماید و آموزه های جدیدی از رفتار سیاسی فردی و اجتماعی را ارائه نماید که در کنار جمهوریت می توان اسلامیت را نیز حفظ و ارتقا داد و این نشأت گرفته از تئوری انقلابی حضرت امام خمینی (س) از آغاز شکل گیری نهضت اسلامی از 15 خرداد 1342 در استراتژی مبارزاتی آن رهبر فرزانه در اتکا به قدرت مردم و آحاد افراد ملت مسلمان ایران، بود و نه تنها در 15 سال مبارزه علیه رژیم سلطنتی و توتالیتر پهلوی بلکه در تمامی ایام و وقایع پس از پیروزی انقلاب اسلامی چه در مقابله با گروهها و سازمانهای ضدانقلاب و برانداز، و یا در 8 سال دفاع مقدس در مقابل رژیم متجاوز بعث عراق و سایر موارد، در دکترین انقلابی آن امام فرزانه، نه چشمداشت به حمایت قدرتهای خارجی داشته و نه سلاحهای متعارف یا هسته ای در تفکر حضرت امام (س) جایگاهی نداشت و آنچه مبانی قدرت ملی را در تمامی شئون سیاسی، اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و امنیتی تشکیل می داد، اتکا به پایگاه توده ای و بسترسازی برای حداکثر مشارکت مردمی بویژه در اعمال مستقیم حق حاکمیت بر سرنوشت خویش در قالب برخورداری از حق انتخاب شدن و انتخاب نمودن به عنوان منتخَب و منتخِب بود.‏

‏تعریف سازوکارهای سیاسی از بالاترین مرجع قدرت چه در انتخاب خبرگان قانون اساسی در اولین انتخابات پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران و یا رفراندم قانون اساسی و چه در سایر انتخابات از جمله انتخاب خبرگان رهبری، ریاست جمهوری، انتخاب نمایندگان مجلس شورای اسلامی و یا شوراهای شهر از جمله این موارد است و این اوج هنر بنیانگذار و معمار جمهوری اسلامی ایران است که امروزه در هزاره جدید جمهوری اسلامی ایران مفتخر است که توانسته است در تمامی عرصه ها حمایت مردمی و مشارکت ملت را در جریان تصمیم سازی‏‏ و اعمال حق حاکمیت بر سرنوشت خویش در برداشته باشد.‏

‏ مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س) به منظور تسریع و تسهیل دسترسی به نظریات امام (س) در تبیین نظریه جمهوری اسلامی و تفسیر نظام مردم سالاری دینی، مجموعه این نظریات را در کتابی با عنوان" انتخابات در اندیشه امام خمینی (س)" منتشر کرده است.

این مجموعه در چهار فصلِ انتخابات مجلس شورای اسلامی، انتخابات و رفراندومهای فراتر از قوه مقننه، قوه مقننه شامل مجلس شورای اسلامی و شورای نگهبان و انتخابات مربوط به آن و کلمات قصار حضرت امام در این موضوع تنظیم شده است.

. انتهای پیام /*