قم؛ ۱۳۴۳_ صدور نامه های تشکر جداگانه در پاسخ به پیام های تبریک آقایان حجت الاسلام محمد تقی عالمی دامغانی و محمد جواد قائمی به مناسبت آزادی معظم له از زندان و بازگشت به قم؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱، ص ۳۱۳ - ۳۱۴
***
نجف اشرف؛ ۱۳۴۸_ صدور نامه به جهت ابراز تشکر از نامه ارسالی آیت الله سید کرامت الله ملک حسینی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۲۸
***
نجف اشرف؛ ۱۳۴۸_ صدور اجازه نامه در امور شرعیه خطاب به آقای شیخ محمد لشکری ضیاء آبادی قزوینی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲، ص ۲۲۹
***
نجف اشرف؛ ۱۳۴۹_ صدور اجازه نامه جهت استفاده از سهم امام (ع) در امور حوزه علمیه کرمانشاه خطاب به حجت الاسلام عبدالجلیل جلیلی کرمانشاهی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۵۹۳
***
نجف اشرف؛ ۱۳۵۵_ صدور نامه احوالپرسی خطاب به حجت الاسلام محمد صادقی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۱۴۲
***
نجف اشرف؛ ۱۳۵۷_ صدور اجازه نامه در امور حسبیه و شرعیه خطاب به حجت الاسلام والمسلمین شیخ عباس علی عمید زنجانی؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۳، ص ۳۶۵
***
قم؛ ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع پرسنل واحدهای نیروی زمینی و ژاندارمری و جمعی از مردم تبریز؛
اهم بیانات:
- مجاهدات ایران نه تنها روی مذهب شیعه را سفید کرد، که روی اسلام را سفید کرد؛ بلکه روی بشریت را سفید کرد. آنها که داد از « حقوق بشر » می زنند، کاری برای بشر انجام نداده اند؛ آنها که داد « آزادی » لفظاً می زنند برای انسانها کاری انجام نداده اند. آنکه کار انجام داد و مبدأ است از برای اینکه بشریت را نجات بدهد، مجاهدات ملت ایران است. مجاهدات ملت ایران با اتکا به اسلام و توجه به خدای متعال ما را نجات داد.
- آنهایی که در این نهضت هیچ حظّی نداشتند، امروز از روحانیت انتقاد می کنند؛ می گویند روحانیت نباشد. این خیال خامی است برای اشخاص خام یا برای اشخاص خائن. روحانیت در رأس ما هست و ما تَبَعِ روحانیت هستیم. ملت ما تَبَع روحانیت است و اگر روحانیت در کار نبود، این نهضت به ثمر نمی رسید.
- اگر بعض کسانی که به طور قاچاق وارد در روحانیت شدند، فسادی دارند؛ به روحانیت مربوط نیست، آنها مطرودند. ولی آنهایی که به واسطه کج فهمی خودشان خیال کردند که این دژ محکم را می توانند بشکنند در اشتباهند. این دژ، دژ الهی است؛ این سد، سد خدایی است؛ پشتوانه امام زمان (سلام الله علیه) است. کشور شما را می برند اگر این آخوندها نباشند. روحانیت در خدمت اسلام و در خدمت ملت است؛ این سد را حفظ کنید تا کشور شما حفظ بشود.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۸۴ - ۸۶
***
قم؛ ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع پرسنل ژاندارمری و هنرجویان آموزشگاههای افسری ژاندارمری؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۸۷
***
قم؛ ۱۳۵۸_ سخنرانی با حضور آقای شمس الدین میرعلایی (نخستین سفیر جمهوری اسلامی ایران در فرانسه)؛
نکته حائز اهمیت:
- خارجیها می گویند حقوق بشر. کدام بشر؟ خوب بود حقوق بشر را هنگامی که رژیم فاسد پهلوی زیر پا می گذاشت و هزارها جوانان این کشور را شکنجه می کرد و به خاک و خون می کشید، به کمک ملت مستضعف ایران بر می خواستند و از حقوق بشر دفاع می کردند.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۸۸ - ۹۰
***
قم؛ ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع افسران و درجه داران مرکز توپخانه اصفهان؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۹۱ - ۹۳
***
قم؛ ۱۳۵۸_ سخنرانی در جمع گروهی از پرسنل قرارگاه لشکر 2 پیاده مرکز؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۹۴ - ۹۵
***
قم؛ ۱۳۵۸_ صدور پیام خطاب به بانوان جنوب شهر تهران؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۷، ص ۹۶
***
شمیران، دربند، تهران؛ ۱۳۵۹_ صدور پیام به مناسبت شهادت آیت الله سید محمد باقر صدر و خواهر مظلومه شان بنت الهدی خطاب به ملت مسلمان ایران و مسلمین جهان؛
اهم پیام:
- شهادت ارثی است که امثال این شخصیتهای عزیز از موالیان خود برده اند، و جنایت و ستمکاری نیز ارثی است که امثال این جنایتکاران تاریخ از اسلاف ستم پیشه خود می برند.
- من از رده بالای قوای انتظامی عراق مأیوس هستم، لکن از افسران و درجه داران و سربازان مأیوس نیستم و از آنان چشمداشت آن دارم که یا دلاورانه قیام کنند و اساس ستمکاری را برچینند همان سان که در ایران واقع شد، و یا از پادگانها و سربازخانه ها فرار کنند و ننگ ستمکاری (حزب بعث) را تحمل نکنند. من امیدوارم که خداوند متعال بساط ستمگری این جنایتکاران را در هم پیچد.
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۱۲، ص ۲۵۳ - ۲۵۴
***
جماران؛ ۱۳۶۸_ صدور اجازه نامه در امور حسبیه و شرعیه خطاب به حجت الاسلام میرزا علی مقبل؛
ر.ک صحیفه امام؛ ج ۲۱، ص ۳۶۱
***
.
انتهای پیام /*