اکنون که ما بیچارگان و متحیران وادی ضلالت و سرمستان از جام غفلت و خودپرستی از نماز اهل معرفت و سجود اصحاب قلوب محرومیم، خوب است حالت قصور و تقصیر خود و مذلت و خواری خویش را در نظر داشته باشیم و به حال حرمان خود متأسف و به کیفیت احتجاب خود متلهّف باشیم و به حق تعالی از این خسران و تسلط نفس و شیطان پناه بریم؛ شاید حالت اضطراری دست دهد و آن ذات مقدس مضطرین را اجابت فرماید.
کتاب سر الصلوة معراج السالکین و صلوة العارفین (فصل یازدهم: سرّ سجود)
.
انتهای پیام /*