ارزش های انسانی در اوقات عادی معلوم نمی شود. در اوقاتی که آرام است یک کشور و به طور عادی زندگی را می گذرانند، ارزش اشخاص و ارزش گروه ها معلوم نمی شود. در آن اوقات شاید همه کس مدّعی باشد، مدّعی ارزش، مدّعی انقلابی بودن. و ارزش اشخاص و ارزش گروه ها بعد از انقلاب و پیروزی نمی تواند تحقّق پیدا بکند و عرضه شود؛ برای اینکه بعد از پیروزی هم گروه های مختلف می آیند و همه اظهار بستگی می کنند و همه اظهار انقلابی بودن. گروه هایی از اطراف برای استفاده و برای چیدن میوه از باغِ حاضرِ انقلاب جمع می شوند؛ و گاهی هم یا بسیاری از اوقات هم، این گروه ها، این اشخاص که برای میوه چیدن آمده اند، حاضر نیستند که صاحب باغ هم با آنها شرکت کند! دربست همه چیز را برای خودشان می خواهند. شما بعد از انقلاب شاهد بودید که گروه هایی عرض وجود کردند و اشخاصی، و همه به صورت انقلابی وارد شدند و خواستند که در این انقلاب بهره برداری کنند. و مع الأسف خود صاحب باغ ها را هم به عنوان شریک نشناختند. آن روز، ارزش اشخاص، مردان و گروه ها ثابت می شود و نمایش پیدا می کند که روز سختی است و روز مرگ است.
صحیفه امام، ج۱۴، ص:۶۳
.
انتهای پیام /*