صورت عمل میزان نیست، آن چیزی که میزان است انگیزۀ عمل است، معنای عمل است. دوتاست عمل، در صورت مثل هم هستند. شمشیری که در دست حضرت امیر ـ سلام الله علیه است فرود می آید و فرض کنید که عمروبن عبدود را می کشد. این صورت عمل با صورت عمل دیگری که شمشیر دستش هست و یک کس دیگر را می کشد، صورت، یک صورت است، هر دو یک شمشیری است و در دستی است و فرود می آید و یک کسی را می کشد، لکن آنی که او را با عبادت ثقلین افضل دانسته اند برای آن انگیزۀ عمل است، برای آن معنایی است که در آن عمل است نه برای این صورت عمل است.
صحیفه امام جلد ۱۸ ص ۲۰۹
.
انتهای پیام /*