زندگی‌ عالمان‌ مجاهد در عصر ما، همواره‌ با مبارزه‌ با رژیم‌ منحط‌ پهلوی‌ همراه‌ بوده‌ است‌. آیت ‌الله‌ طاهری‌ خرم‌ آبادی‌ نیز، چون‌ دیگر عالمان‌ عصر خویش‌ و مانند پیر و مراد و مقتدای‌ خویش‌، حضرت‌ امام‌ خمینی‌(س) حکومت‌ ننگین‌ پهلوی‌ و سکوت‌ در مقابل‌ ستم های‌ آن‌ را برنمی‌تابید و روز و شب‌ را به‌ مبارزه‌ با آن‌ می‌گذراند. سخنرانیها، نامه‌ها و اعلامیه‌ها، به‌ زندان‌ رفتنها و شکنجه‌ شدنهای‌ وی‌ نقش‌ مهمی‌ را در پیشبرد انقلاب‌ و پیروزی‌ آن‌ ایفا می‌کرد که‌ ذکر نمونه‌ها و شرح‌ آن‌، در این‌ مختصر نمی‌گنجد.

در سال‌ ۱۳۴۱، شاه‌ و عوامل‌ آن‌، لوایح‌ ششگانه‌ای‌ را با ظاهر اصلاحات‌ و ایجاد رفاه‌ برای‌ مردم‌ تدوین‌ کردند و می‌خواستند آن‌ را به‌ رفراندوم‌ بگذارند. امام‌(س) که‌ به‌ خوبی‌ از حیله‌ها و عوامفریبی‌های‌ شاه‌ اطلاع‌ داشت‌، مخالفت‌ خود را با لوایح‌ اعلام‌ نمود و به‌ آیت ‌الله‌ طاهری‌ خرم‌ آبادی‌ نیز دستور داد که‌ به‌ خرم‌ آباد برود و مسائل‌ مطرح‌ شده‌ را با علما و مردم‌ آن‌ دیار در میان‌ بگذارد. تلاش‌آیت ‌الله‌ طاهری‌ خرم‌ آبادی‌ در آن‌ روزگار برای‌ رساندن‌ پیام‌ امام‌ (س) و گرد هم‌ آوردن‌ علمای‌ خرم‌ آباد و تصمیم‌گیری‌ برای‌ مسائل‌ پیش‌ آمده‌، نقطۀ‌ عطفی‌ در مبارزات‌ ایشان‌ می‌باشد. همچنین‌ ایشان‌ پس‌ از مدتی‌ به‌ قم‌ رفت‌ و گزارش‌ مذاکرات‌ علما و جریانهای‌ پیش‌ آمده‌ در شهر را به‌ اطلاع‌ امام‌(س) رساند.

وی‌ در اوایل‌ سال‌ ۱۳۴۲ به‌ منظور تبلیغ‌ و در آستانه‌ ماه‌ محرم‌، تصمیم‌ به‌ عزیمت‌ به‌ کاشان‌ گرفت‌ و آن‌ را با امام‌(س) در میان‌ گذاشت‌. امام‌(س) موافقت‌ فرمودند و پیامهایی‌ برای‌ علمای‌ کاشان‌ با موضوعیت‌ جریانهای‌ پیش‌ آمده‌ و ضرورت‌ مبارزه‌ با رژیم‌ شاه‌، دادند. وی‌ ضمن‌ رساندن‌ این‌ پیام، سخنرانیهای‌ مهم‌ و افشاگرانه ای‌ را در ایام‌ ماه‌ محرم‌ انجام‌ داد که‌ شور عجیبی‌ در مردم‌ کاشان‌ ایجاد کرد و ساواک‌ و عوامل‌ رژیم‌ پهلوی‌ را هراسناک‌ ساخت‌. همچنین‌ سخنرانی‌ وی‌ پس‌ از حادثه‌ پانزدهم‌ خرداد در حرم‌ مطهر حضرت‌ معصومه‌(ع‌) در حمایت‌ از امام‌(س) و محکوم‌ کردن‌ جنایات‌ رژیم‌، در کارنامه‌ مبارزاتی‌ او می‌درخشد.

در طول‌ سالهای‌ مبارزه‌، آیت ‌الله‌ طاهری‌ خرم‌ آبادی‌، بارها و بارها مورد تعقیب‌ ساواک‌ قرار گرفت‌ و بارها تبعید یا زندانی‌ شد. اما بینش‌ صحیح‌ وی‌ از انقلاب‌ و همچنین‌ اطاعت‌ محض‌ از امام‌(س) و علاقۀ‌ وافر به‌ ایشان‌، تبعید و زندان‌ و... را بر ایشان‌ هموار می‌ساخت‌. ایشان‌ هدف‌ امام‌ خمینی‌(ره‌) از نهضت‌ را اینگونه‌ بیان‌ می‌کند: «از پای‌ درآوردن‌ حکومت‌ سلطنتی‌ در حد ساقط‌ کردن‌ آن‌ و یا ضعیف‌ کردن‌ آن‌، به‌ عنوان‌ هدف‌ میان‌ مدت‌ برای‌ همه‌ روشن‌ بود. اما هدف‌ نهایی‌ نمی‌خواهم‌ بگویم‌ برای‌ همه‌، ولی‌ برای‌ بسیاری‌ از مبارزان‌ نیز مجهول‌ بود. به‌ هر حال‌ تا قبل‌ از مطرح‌ شدن‌ مباحث‌ ولایت‌ فقیه‌ حضرت‌ امام‌، بحثی‌ در مورد نظام‌ جایگزین‌ رژیم‌ شاهنشاهی‌ نشده‌ بود. مباحث‌ امام‌ افق‌ مبارزه‌ را وسیعتر کرد و یک‌ هدف‌ مشخص‌ و روشن‌ را برای‌ نهضت‌ ترسیم‌ کرد و آن‌، حکومت‌ اسلامی‌ و مسأله‌ ولایت‌ فقیه‌ بود».

ایشان‌ پس‌ از پیروزی‌ شکوهمند انقلاب‌ اسلامی‌ نیز در مسؤولیتهای‌ گوناگون‌ به‌ ایفای‌ نقش‌ پرداختند و خدمات‌ ارزشمندی‌ را در عرصه های‌ گوناگون‌ به‌ انجام‌ رساندند. برخی‌ از فعالیتهای‌ ایشان‌ پس‌ از پیروزی‌ انقلاب‌ بدین‌ شرح‌ است‌: عضویت‌ در مجلس‌ خبرگان‌ قانون‌ اساسی‌ به‌ نمایندگی‌ از مردم‌ لرستان‌؛ عضویت‌ در جامعه‌ مدرسین‌ حوزه‌ علمیه‌ قم‌؛ نمایندگی‌ امام‌ در امور حج‌ و زائران‌ بیت‌الله‌ الحرام‌؛ نمایندگی‌ حضرت‌ امام‌ در سپاه‌ پاسداران‌ انقلاب‌ اسلامی‌ در سال‌ ۱۳۶۰؛ نمایندگی‌ امام‌ در پاکستان‌؛ عضویت‌ در مجلس‌ خبرگان‌ رهبری‌ و عضویت‌ در هیأت‌ رئیسۀ‌ آن‌؛ امامت‌ جمعه‌ موقت‌ تهران‌ با حکم‌ مقام‌ معظم‌ رهبری‌.

. انتهای پیام /*