در پی بسته شدن فرودگاهها به دستور شاپور بختیار، امام خمینی در پنجم بهمن ماه سال 1357 از نوفل لوشاتو ، در پیامی علت به تعویق افتادن بازگشت به ایران و نوید مراجعت به وطن را اینگونه تشریح کرد:
«من از ملت ایران خصوصاً اهالى شهرستانها و روستاهاى کشور که متحمل زحمت شده و از نقاط دور و نزدیک به تهران آمدهاند، تشکر مىکنم. امیدوارم تا با میزبانان خود، اهالى محترم و آگاه تهران همگامى کرده و در راهپیمایى آنان شرکت کنند؛ و مظالم دولت حیلهگر و غیر قانونى را افشا نمایند. از اینکه ایادى اجانب، فرودگاههاى سراسر ایران را به روى من بستهاند، بناچار تصمیم گرفتم که روز یکشنبه 29 صفر به کشور برگشته و چون سربازى در کنار شما به مبارزه علیه استعمار و استبداد تا پیروزى نهایى ادامه دهم.
مردم دلیر ایران آگاهند که این حرکات مذبوحانه و غیر انسانى از دولت غاصب و متظاهر به قانون اساسى، نمىتواند راه ملت را منحرف نماید. دولتى که بر خلاف تمام موازین اسلامى و انسانى کراراً مطالبى به دروغ به این جانب نسبت داده است که شدیداً تکذیب مىکنم. من هر گز با دولتهاى غیر قانونى مذاکره نکرده و نمىکنم. اینان عمال اجانبند که در زیر پوشش قانون اساسى خیانت خود را پنهان مىکنند. اینان اگر به قانون اساسى و آراى عمومى ارج مىگذاشتند، باید هر چه زودتر کنار مىرفتند. ملت شریف و آگاه باید بداند که دولت فعلى با کمال بیشرمى تصمیم دارد شاه مخلوع و فرارى را چون گذشته برگرداند و حکومت جابرانه این دودمان ننگین را بار دیگر بر ما تحمیل کرده و براى همیشه ما را در اختناق و زیر سلطه اجانب قرار دهد، ولى دیگر دیر شده است و اراده آهنین ملت به خواست خداى تعالى این آخرین توطئه را نیز درهم خواهد شکست. از خداوند متعال نصرت اسلام و مسلمین را خواستارم.» صحیفه امام، ج5، ص:528و529
.
انتهای پیام /*