از منظر قرآن انسان داری کرامت ذاتی است. کرامت اصل مهم آفرینش و تنیده در سرشت آدمی است. "وَلَقَد کَرَّمْنَا بَنِی آدَمَ وَ حَمَلْنَاهُمْ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقْنَاهُمْ مِنْ الطَّیبَاتِ وَ فَضَّلْنَاهُمْ عَلَی کَثِیرٍ مِمَّنْ خَلَقْنَا تَفْضِیلا"(اسراء / 70).
این کرامت شامل حال همه انسانهاست و در موجودات دیگر نیست. حیوانات به حکم غریزه زندگی می کنند، اما انسان با برخورداری از عقل، اراده، ابداع، ابتکار، مسئولیت شناسی و مسئولیت پذیری می تواند جهان را تسخیر کند و در اختیار خود بگیرد و از آن بهره ببرد.
" خدای تبارک و تعالی در ایجاد یک طایفه با طایفه دیگری فرق نگذاشته، همه را نعمتِ ایجاد داده است و همه را نعمتهایی در دسترسشان گذاشته است که خودشان باید با فعالیت [کسب کنند]. (صحیفه امام؛ ج 10، ص 291)
انسان دارای کرامت اکتسابی نیز هست که بر پایۀ تقوا و پارسایی ظهور می کند. إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ الله أَتْقاکُمْ (حجرات / 13). مطابق با این آیه، عالی ترین درجه کرامت ، مخصوص انسان های با تقواست. تقوا پیشگان خود را از آلودگیها حفظ می کنند و به تناسب بهره ای که از تقوا دارند از محبت خداوند و قرب الهی بهره مند می شوند. تفاوت انسان ها در برخورداری از محبت خداوند و به میزان قرب آنها به خدا باز می گردد. نه رنگ، نژاد، قوم، زبان و غیره. هر کسی ایمان، عمل صالح و معرفت را کسب کند، انسانی کامل؛ و هر که شرک، گناه و نفاق را کسب کند انسانی ناقص است.
"اسلام با صراحت می گوید که آنی که پیش خدا کرامت دارد، آدم مُتقی است. آدمی است که روشش صحیح باشد؛ تقوا داشته باشد، فاسد نباشد؛ مُفسِد نباشد. و نسبت به همه عرب و عجم و کرد و ترک و اینها به طور علی السواء به همه نظر دارد." (صحیفه امام؛ ج 10، ص 291)
بر اساس آموزه های قرآنی، صفات کمال در سرشت همه انسان ها به شکل تعلیم اسمایی وجود دارد و انسانها با عمل به قوانین و احکام الهی آن را فعلیت می بخشند.
پس باید به انسان آموخت که جز در برابر حق تعالی سر خم نکند و جز او را بندگی ننماید. حرمتهای الهی را پاس بدارد و تقوا پیشه کند تا گوهر کرامتش آسیب نبیند.
از نگاه قرآن، پیامبران نیز نازل شدند تا فرجام گزینه های خوب و بد را برای مردم تببین کنند، موانعی را که فراروی انسان برای گزینش آگاهانه و آزادانه قرار دارد، کنار بزنند تا انسان بتواند با گزنیش آزادانه و آگاهانه، شخصیت انسانی خود را پاس دارد و اصل کرامت انسان را زیر پا نگذارد. (دهر، آیه 3). انسان کریم خدایی را که کریمترین است و کرامت موهبت اوست، نافرمانی نمی کند و گوهر کرامت را به معصیت نمی آلاید.
ابراهیم (ع) که خود فرستاده خداست، باید آزادانه انتخاب کند، چه انتخاب سختی؛ کائنات و عرشیان، مبهوت و مضطرب در انتظارِ تصمیم اویند. ابلیس بی صبرانه فرو ریختن وسعت یقین را انتظار می کشد و خداوند وفای بنده برگزیده اش را به تماشا نشسته است. ابراهیم (ع)، سربلند و پیروز است. عزیز خویش را به قربانگاه عشق می برد.
"ابراهیم - سلام الله علیه -، عید برای او برای ذبیح الله است، که ثمره وجود خودش را حاضر شد که فدا کند. "(صحیفه امام؛ ج 18، ص 121)
عید قربان، عید شرافت بنی آدم و کرامت انسانی و سرآغاز حکومت توحید است.
"آن برداشتی که اهل معرفت از عید می کنند، با آن برداشتی که دیگران می کنند بسیار مختلف است. ... روز عید روز لقای آنهاست،.... عید قربان ... بعد از اینکه نفس خودشان را کشتند و هر چه عزیز است در راه خدا از آن گذشتند، آن وقت است که روز لقاست." (صحیفه امام؛ ج 18، ص 395)
در سلاله ابراهیم (ع) نوبت به فرزند خاتم نبوت (ص) می رسد همو که در عرفه با حضرت دوست نجوا می کند تا مسافر کوی دلدار شود و در قربانگاه عشق نماد " لَن تَنالُوا البِرَّ حتَّی تُنفِقُوا مِمَّا تُحِبُّون" باشد.
"در دعای عرفه ای که حضرت سید الشهدا - سلام الله علیه - در روز عید خوانده، در روز عرفه خوانده اند، این دعا اکثراً چیزهایی است که اکثر بینندگان از آن استفاده می کنند، لکن در بین آن یک چیزهای دیگری هست که استفاده از او مشکل است."(صحیفه امام؛ ج 18، ص 120)
حالا خانواده شهدا نردبان تقرب را پیمودند و شهدا سالکان راه عشق شدند و با خون خویش غسل طهارت کردند تا شکوه وصال را دریابند.
"خانواده های شهدا، تا همیشه تاریخ این مشعلداران راه اولیا، افتخار روشنایی طرق الی الله را به عهده گرفته اند.
مجروحین و معلولین خود چراغ هدایتی شده اند که در گوشه گوشه این مرز و بوم به دین باوران راه رسیدن به سعادت آخرت را نشان می دهند: راه رسیدن به خدای کعبه را. اسرا در چنگال دژخیمان خود سرود آزادیند، و احرار جهان آنان را زمزمه می کنند.
مفقودین عزیز محور دریای بیکران خداوندی اند؛ و فقرای ذاتی دنیای دون در حسرت مقام والایشان در حیرتند. از شهدا که نمی شود چیزی گفت. شهدا شمع محفل دوستانند. " (صحیفه امام؛ ج 21، ص 147)
در خاتمه تقارن عید قربان با هفته گرامیداشت دفاع مقدس را گرامی می داریم.
"با اینکه اطمینان داریم که خانواده های معظم شهدا و جانبازان و اسرا و مفقودین هیچ گاه راضی نشده و نمی شوند که در برابر ایثار عزیزانشان که فقط به خاطر خدا و رسیدن به کمال بوده است سخن از رفاه و مادیات به میان آید و همت آنان بلندتر از این مقوله هاست، ولی بر دست اندرکاران نظام است که ذوق و استعداد و توان خود را در هر چه بهتر رسیدن به امور معنوی و مادی و ارزشی و فرهنگی این یادگاران هدایت و نور به کار گیرند و از خدمت بی شائبه و بی منت به آنان دریغ نکنند؛ هر چه انقلاب اسلامی ایران دارد از برکت مجاهدت شهدا و ایثارگران است." (صحیفه امام؛ ج 21، ص 157)
.
انتهای پیام /*