سخنرانی
موعظه ای الهی ـ اهمیت نقش زنان ـ اخلاص در عمل
سخنرانی در جمع بانوان مکتب توحید (اهمیت نقش زنان ـ اخلاص در عمل)
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 17 م‍ه‍ر ‭1358

زمان (قمری) : 17 ذی القعده ‭1399

مکان: قم

شماره صفحه : 242

موضوع : موعظه ای الهی ـ اهمیت نقش زنان ـ اخلاص در عمل

زبان اثر : فارسی

حضار : بانوان مکتب توحید

سخنرانی در جمع بانوان مکتب توحید (اهمیت نقش زنان ـ اخلاص در عمل)

سخنرانی

‏زمان: 17 مهر 1358 / 17 ذی القعده 1399‏‎[1]‎‏  ‏

‏مکان: قم‏

‏موضوع: موعظه ای الهی ـ اهمیت نقش زنان ـ اخلاص در عمل ‏

‏حضار: بانوان مکتب توحید ‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم ‏

موعظۀ خدا به همۀ ملتها

‏     ‏قُلْ إِنَّمَا أَعِظُکُمْ بِوَاحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لله مَثْنَی و فُرَادَی‎[2]‎‏ خداوند تعالی می فرماید که به مردم ابلاغ‏‎ ‎‏کن که من شما را به یک چیز دعوت می کنم، موعظه به یک چیز. واعظ خدا؛ واسطه‏‎ ‎‏رسول اکرم؛ و ملت ـ همۀ ملتها، همۀ مخلوق ـ طرف موعظه که قهراً ماها هم هستیم. و آن‏‎ ‎‏یک موعظه که خدای تبارک و تعالی می فرماید بگو من یک موعظه دارم، این یک‏‎ ‎‏موعظه باید سرآمد تمام موعظه هایی باشد که خدای تبارک و تعالی فرموده است و انبیاء‏‎ ‎‏و اولیاء و همین طور هم هست، این یک موعظه این است که ‏أَنْ تَقُومُوا لله ِ‏ قیام کنید و‏‎ ‎‏نهضت کنید برای خدا. اهل معرفت ـ شما طلبه هستید، باید با زبان طلبگی هم به شما‏‎ ‎‏عرض کنم ـ اهل معرفت می گویند که اول منزل سلوک، «یَقظه‏‎[3]‎‏» است؛ یعنی «بیداری».‏‎ ‎‏و به همین آیه تمسک می کند خواجه عبدالله انصاری از منازل السائرین‏‎[4]‎‏ ـ که منازل اهل‏‎ ‎‏سلوک را ذکر می کند ـ اول منزل را منزل «یَقظه»، منزل بیداری ذکر می کند. و این آیۀ‏‎ ‎‏شریفه را هم شاهد می آورد که خدا فرموده است ‏أَنْ تَقُومُوا لله ‏ِ. ایشان تعبیرش این است که‏‎ ‎‏یعنی بیدار بشوید، بیدار شدن هم یک قسم از «قیام» است. و تمام نهضتهایی که در عالم‏

‏واقع می شود آن هم قیام است؛ قیام از خواب، و قیام بعد از بیداری. ‏

نخستین قیام؛ قیام از خواب غفلت

‏     قیام از خواب برای ماها که خواب هستیم و باز بیدار نشدیم. ماها که برای سُکْرِ‏‎[5]‎‎ ‎‏طبیعت بیهوش هستیم؛ در خواب غفلت هستیم؛ و چشم و گوشمان همه اش متوجه به‏‎ ‎‏عالم طبیعت است. موعظۀ خدا، به حسب قول این مرد سالک‏‎[6]‎‏، این است که یک‏‎ ‎‏موعظه هست. و آن اینکه بیدار بشوید از این غفلت و از این خوابی که سنگین است.‏‎ ‎‏خوابی است که طبیعت غلبه کرده است بر ما و ما را خواب کرده است. اول قدم این است‏‎ ‎‏که ما بیدار بشویم و توجه کنیم به اینکه عالم طبیعت چی هست؛ و ما در عالم طبیعت به‏‎ ‎‏کجا می رویم؟ در سیر هستیم همه، این سیر به کجا منتهی می شود؟ این اول قدمی است‏‎ ‎‏که برای کسانی که سلوک «الی الله » می کنند. اول قدم این است که بیدار بشوند؛ غفلت را‏‎ ‎‏کنار بگذارند؛ توجه به معنویات بکنند؛ به ماوراء طبیعت بکنند. این راهِ یک راه طولانی‏‎ ‎‏است که ما در اوایلش واقع هستیم؛ و باید سیر بکنیم، و تا آخر سیر بکنیم. اگر در حال‏‎ ‎‏غفلت ما را سیر دادند و ما بیدار نشدیم تا وقتی که از عالم طبیعت بیرون رفتیم، ما‏‎ ‎‏سعادتمند نیستیم. ‏

‏     چنانچه بیدار ‏‏[‏‏شدیم‏‏]‏‏ و راه را یافتیم و آن راهی که خدای تبارک و تعالی فرموده‏‎ ‎‏است راه مستقیم است، راه «الی الله » است، ما آن راه را طی کردیم، از انحرافات کناره‏‎ ‎‏گرفتیم، توجه به خدا، توجه به احکام خدا کردیم، این راهی که قهراً ما را می برند، با قدم‏‎ ‎‏اختیار آن مقداری که مربوط به اختیار است طی کردیم، وقتی که از اینجا منتقل شدیم به‏‎ ‎‏عالم دیگر، همۀ آن سعادت، همۀ آن نور ‏‏[‏‏است‏‏]‏‏. این عالم دار ظلمت است: ‏ظُلُماتٌ بَعْضُها‎ ‎فَوْقَ بَعْضٍ‎[7]‎‏ اگر ما تکلیف خودمان را دانستیم و بیدار شدیم و فهمیدیم که باید سیر کنیم‏‎ ‎‏«الی الله »، باید مجاهده کنیم برای خدا، قیام کنیم برای خدا، و در همۀ ابعادی که هستیم و‏

‏داریم به تکلیف خودمان، به تکلیفهایی که خدای تبارک و تعالی به وسیلۀ انبیا برای ما‏‎ ‎‏بیان فرموده است عمل بکنیم، راه مستقیم را طی بکنیم، منتهی می شویم به سعادت. یکی‏‎ ‎‏از قیامها همان قیامی است که ارباب سلوک می گویند، که راجع به سیر معنوی است. آیه‏‎ ‎‏را هم، به حسب نظر آنها، یا ناظر به آن است، یا بعضِ از مفاد آن است. ‏

اجتناب از نفسانیات در قیام برای خدا 

‏     و یکی از چیزهایی که ظاهر آیه است این است که نهضتهایی که می کنید، قیام که‏‎ ‎‏می کنید «لله » باشد: «أن تقوموا لله ». ‏إنَّما أَعِظُکُمْ بِواحِدَةٍ أَنْ تَقُومُوا لله ِِ مَثْنی وَ فُرادی‏ یعنی خودتان‏‎ ‎‏هستید، قیام کنید «لله ». جمعیت هم که هستید، گروهها هم که هستید، باز قیامتان «لله » باشد.‏‎ ‎‏فقط قیام نباشد. این قیام را و این نهضتها را همۀ گروههایی که ‏‏[‏‏در‏‏]‏‏ عالم هستند ـ چه‏‎ ‎‏اشخاصی که انحراف دارند و چه اشخاصی که ندارند ـ یک نهضت هایی دارند، لکن‏‎ ‎‏آنکه مورد موعظه است و خدای تبارک و تعالی به آن یک چیز موعظه کرده است بشر‏‎ ‎‏را؛ این است که قیامتان «لله » باشد؛ آلوده نباشد به هواهای نفسانی آلوده نباشد؛ به‏‎ ‎‏وسوسه های شیطانی، آلوده به دنیا نباشد. ‏

نقش زنان در نهضت و سازندگی کشور

‏     الآن این نهضتی که شما در پیش دارید، و باید تشکر کنیم از خانمها که در این نهضت‏‎ ‎‏یک قدم راسخی داشتند، و یک کمک بزرگی به ملت کردند. این خانمها بودند که وقتی‏‎ ‎‏که به خیابانها و کوچه ها ریختند و فریاد زدند، تشییع کردند، تشجیع‏‎[8]‎‏ کردند مردها را و‏‎ ‎‏قدرتهای آنها را چند مقابل کردند. و لهذا شما علاوه بر اینکه خودتان را قدرتمند کردید،‏‎ ‎‏دیگران را هم قدرتمند کردید. چنانچه در این جهاد سازندگی که گاهی وقتها می بینیم‏‎ ‎‏خانمها هم رفتند و مشغول شدند، خوب، البته از خانمها ساخته نیست که مثل یک‏‎ ‎‏رعیتی، مثل یک اشخاصی که ورزیده اند در آن امور کار کنند، لکن همان رفتنشان در بین‏‎ ‎‏این رعایا و بین این کشاورزان، همان رفتن و اشتغال پیدا کردن به همان مقداری که‏

‏می توانند، این باعث این می شود که قدرت آنها چند مقابل می شود. وقتی آنها ببینند که از‏‎ ‎‏شهرها خانمهای محصل، خانمهای محترم، آمدند و در دهات مشغول کمک هستند به‏‎ ‎‏برادرهای خودشان، قدرت آنها چند مقابل می شود. و این یک عمل بسیار ارزنده ای‏‎ ‎‏است. ولو عملْ خودش به حسب حجمش کوچک باشد، لکن حجم معنویش خیلی زیاد‏‎ ‎‏است. چنانچه رفتن محصلین مدارس مردانه هم در بین همین رعیتها و در بین همین‏‎ ‎‏کشاورزها هم یک قدرتی به آنها می دهد. وقتی ببینند که همۀ قشرها پشتیبان هستند، از‏‎ ‎‏این پشتیبانی، آنها قدرتشان خیلی زیاد خواهد شد. ‏

حجم معنوی عمل در اخلاص عمل 

‏     آن چیزی که حجم عمل را زیاد می کند، ولو حجم مادیش کم است، آن «لله » بودن و‏‎ ‎‏اخلاص است. یک عمل ممکن است به حسب حجم مادیش بسیار کم باشد، لکن به‏‎ ‎‏حسب معنا از همۀ اعمال، یا از اکثر اعمال، حجم معنویش زیادتر باشد. «لااله إلاالله » یک‏‎ ‎‏عبارت چند کلمه ای است؛ لکن عظمتش از تمام اذکار، یا اکثر اذکار، زیادتر و حجم‏‎ ‎‏معنویش از همه بیشتر است. افعال وقتی که «اخلاص» همراهش باشد ‏‏[‏‏حجم معنوی پیدا‏‎ ‎‏می کند‏‏]‏‏ «اخلاص» به منزلۀ روح عمل است. همان طوری که انسان به این حجم مادی‏‎ ‎‏انسان نیست، این حجم مادی را سایر حیوانات بسیاری از حیوانات، هم این حجم را‏‎ ‎‏بیشتر از انسان دارند. آنکه اسباب امتیاز انسان است از سایر حیوانات آن جهت معنویت‏‎ ‎‏انسان است؛ آن جهت روح انسان است، روح مُهذَّب. روحی که تربیت شده باشد به‏‎ ‎‏تربیتهای الهی، آن ارزش انسان را زیاد می کند، و حجم معنوی را بالا می برد. کوشش‏‎ ‎‏کنید که آن حجم زیاد بشود. ‏

تلاش در ازدیاد معنویت عمل

‏     کوشش کنید که معنویاتتان بر مادیات غلبه کند در خلال تحصیل، در خلال زحمت‏‎ ‎‏کشیدن، در تحصیل علوم. خداوند همۀ شما را موفق کند. کوشش کنید که مُهذَّب باشید،‏‎ ‎‏عمل کنید به آن چیزی که شما را به او دعوت کردند. اخلاقتان را، آدابتان را، معنویاتتان‏

‏را تقویت کنید به طوری که یک انسانی باشید که وقتی که همۀ عالم را می بینید، همه را‏‎ ‎‏سعادتشان را بخواهید. یک انسانی باشید که به همۀ عالم محبت داشته باشید. پیغمبر اکرم‏‎ ‎‏این طور بوده که حتی کفار را هم وقتی که ملاحظه می فرمود که اینها مسلم نمی شوند،‏‎ ‎‏غصه می خورد برای آنها که چرا باید اینها مسْلم نشوند و بعد به آن شقاوتها و به آن‏‎ ‎‏عذابها برسند. ‏

‏     کوشش کنید که با خواهران خودتان، با برادران خودتان، با محبت باشید؛ علاقه مند‏‎ ‎‏باشید. کوشش کنید که احکام اسلام را به پیش ببرید. کوشش کنید که این نهضت را همه با‏‎ ‎‏هم این نهضت را به پیش ببرید که اگر این نهضت به آخر برسد ـ ان شاءالله ـ و موفق بشویم‏‎ ‎‏و بشوید که اسلام در ایران تحقق پیدا بکند و مملکت ایران از آن گرفتاریهایی که تا حالا‏‎ ‎‏داشت بیرون برود، و یک مملکت اسلامی به تمام معنا بشود، این معنا الگو خواهد شد از‏‎ ‎‏برای ممالک اسلامی دیگر؛ بلکه برای همۀ ممالک. کوشش کنید که این نهضت را‏‎ ‎‏تقویت کنید، و ان شاءالله به آخر برسانید، تمام احکام اسلام زنده بشود. عصر عصری‏‎ ‎‏باشد که احکام اسلام تجدید و زنده بشود با کوشش شماها. ‏

‏     خداوند همۀ شماها را حفظ کند و سلامت باشید؛ سعادتمند باشید؛ به علم و تقوی‏‎ ‎‏آراسته بشوید. والسلام علیکم و رحمة الله .‏

‎ ‎

  • ـ در صحیفۀ نور تاریخ 18 / 7 / 58 درج شده است، در حالی که طبق گزارش مطبوعات، دیدار در تاریخ 17 / 7 / 58 صورت گرفته است.
  • ـ سورۀ سبأ، آیۀ 46
  • ـ یَقظه: بیداری.
  • ـ منازل السائرین شرح تلمسانی، ص53.
  • ـ مستی.
  • ـ خواجه عبداللّه انصاری.
  • ـ سورۀ نور، آیۀ 40 : «تاریکیهایی بالاتر از برخی دیگر از تاریکیها».
  • ـ شجاعت دادن.