وصیت نامه
وصیت نامه در امور شخصیه
وصیت نامه در امور شخصیه خطاب به آقای سید احمد خمینی و بستگان
نسخه چاپی | ارسال به دوستان
برو به صفحه: برو

نوع ماده: صحیفه امام

پدیدآورنده : خمینی، روح الله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، 1279 - 1368

محل نشر : تهران

ناشر: مؤسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی (س)

زمان (شمسی) : 3 آب‍ان‌ ‭1361

زمان (قمری) : 7 م‍ح‍رم‌ ‭1403

مکان: تهران

شماره صفحه : 68

موضوع : وصیت نامه در امور شخصیه

زبان اثر : فارسی

مخاطب : خمینی، سید احمد و بستگان

وصیت نامه در امور شخصیه خطاب به آقای سید احمد خمینی و بستگان

وصیتنامه‎[1]‎

‏زمان: 3 آبان 1361 / 7 محرّم 1403‏

‏مکان: تهران، جماران‏

‏موضوع: وصیتنامه در امور شخصیه‏

‏مخاطب: خمینی، سید احمد و بستگان‏

‏بسم الله الرحمن الرحیم‏

‏الحمدلله علی آلائه و نعمائه والصلوة والسلام علی انبیائه، سیّما افضلهم و خاتمهم؛ و‏‎ ‎‏علی اولیائه المعصومین، سیّما ابی الأئمه و افضل الاولیاء امیر المؤمنین ـ صلوات الله علیه‏‎ ‎‏و علی اهل بیته و اولاده ـ سیّما بقیة الله روحی لتراب مقدمه الفداء.‏

‏     آمنت بکلّ ماجاء به النبی الخاتم ـ صلی الله علیه و آله و سلم.‏

‏     و بعد در تاریخ 7 محرّم الحرام 1403 موافق سوم آبان 1361 این چند سطر را به عنوان‏‎ ‎‏وصیت در امور شخصیه رقم می نمایم:‏

‏     پس از توصیه به ورثه و نزدیکان خود به تقوا و صبر و ثبات در جمیع امور و معاشرت‏‎ ‎‏محبت آمیز بین خود به نحو شایسته و عشرت به معروف با بندگان خداوند تعالی و‏‎ ‎‏اعراض از زخارف دنیا و توجه به خداوند متعال، فرزند خود احمد خمینی ـ ایّده الله ‏‎ ‎‏تعالی ـ را وصی در امور شخصیه قرار دادم. و آنچه لازم به تذکر است در چند جمله‏‎ ‎‏توضیح می دهم:‏

‏     1ـ من شخصاً در هیچ بانکی یا مؤسسه یا شرکتی یا غیر اینها وجهی ندارم، و آنچه در‏‎ ‎‏بانکها یا بعض مؤسسات و غیرهما است، وجوه شرعیه است و هیچ یک از ورثۀ من در‏‎ ‎‏آنها حقی ندارند، و امر آنها پس از من با جناب حجت الاسلام و المسلمین آقای حاج‏

‏شیخ حسینعلی منتظری ـ دامت برکاته ـ است و تحت نظر ایشان باید به مصارف شرعی‏‎ ‎‏برسد، و اگر خدای نخواسته برای ایشان حادثه ای رخ دهد، امر وجوه شرعیه با رهبر یا‏‎ ‎‏رهبرانی است که مجلس خبرگان تعیین می نمایند.‏‎[2]‎

‏    ‏‏2ـ کلیۀ اثاث منزل که در قم و یا تهران دارم، متعلق به مادر محترمۀ فرزندان من است.‏‎ ‎‏بعض از آنها از شخص خودشان بوده و آنچه از من بوده است به ایشان هبه کردم و تحت‏‎ ‎‏ید ایشان است.‏

‏     و در این جمله دو تخته قالی بزرگ است که از سهم سادات است و من به طور موقت‏‎ ‎‏از آنها اجازۀ استفاده داده ام. باید پس از من به مصرف سادات برسد. و بعض اثاث هم‏‎ ‎‏امانتی است که احمد مطلع است و به صاحبانش باید رد کند. کتابهایی که در قم و تهران‏‎ ‎‏دارم که مقدار ناچیزی است در اختیار احمد است. اگر خودش احتیاج دارد بر دارد، و اگر‏‎ ‎‏حسین‏‎[3]‎‏ برادرزاده اش لازم دارد به او بدهد، و الاّ در یک کتابخانۀ عمومی بگذارد و‏‎ ‎‏وقف آن نماید. و مقداری مختصر پول نقد دارم که از وجوه شرعیه نیست و محل آن از‏‎ ‎‏محل وجوه جدا است و نوشته ام که آنچه در آنجا است از شخص خودم می باشد، و پس‏‎ ‎‏از من از ورثه است؛ ـ علی ما فرضه الله تعالی ـ‏‎[4]‎‏. ممکن است در خمین ملک مختصری‏‎ ‎‏داشته باشم که حضرت حجت الاسلام آقای پسندیده مطلع هستند. آن هم پس از من از‏‎ ‎‏ورثه است.‏‎[5]‎

‏    ‏‏3ـ منزل معروف که در قم دارم، مال شخصی است که پس از من به ورثه می رسد. و‏‎ ‎‏وصیت من آن است که منافع آن مادامی که مادر فرزندانم‏‎[6]‎‏ حیات دارند از ایشان است و‏‎ ‎‏امید است فرزندان من و ایشان این وصیت را اجازه دهند که این مخدّرۀ محترمه به همۀ ما‏

‏حقوق بسیار دارند. خداوند تعالی جبران فرماید و به ایشان عوض دهد.‏

‏     4ـ احتیاطاً پنج سال نماز و روزه به وسیلۀ شخص موثقی قضا شود. تا حال تحریر از‏‎ ‎‏کسی طلبی ندارم و به کسی بدهکار نیستم. یک دانگ از خانۀ قم را به مادر فرزندانم‏‎ ‎‏بدهند در ازای مهر ایشان.‏

‏     5ـ از احمد ـ وفّقه الله تعالی ـ می خواهم که کوشش خود را صرف نماید در خدمت به‏‎ ‎‏جمهوری اسلامی، و اگر پس از من از طرف متصدیان کاری که به شایستگی می تواند‏‎ ‎‏انجام دهد از او خواستند برای خدمت به اسلام و مسلمین، نه برای مقام و جهات دنیوی،‏‎ ‎‏رد نکند و از خدمت رو برنگرداند که در حال حاضر خدمت به این جمهوری اسلامی بر‏‎ ‎‏عهدۀ همه است.‏

‏     6ـ از همۀ فرزندانم خصوصاً احمد می خواهم که با مادرشان به طور شایسته عمل کنند‏‎ ‎‏و از خدمت به او هر چه می توانند سر باز نزنند: ‏و الجنة تحت اَقدام الامّهات.‎[7]‎‏ و از احمد‏‎ ‎‏می خواهم که با خویشاوندان و بستگان خود رفتار اسلامی نماید و از خدمت به آنان‏‎ ‎‏کوتاهی ننماید. و به حسین و مادر و خواهرش‏‎[8]‎‏ محبت بیشتر نماید، و در صورت احتیاج‏‎ ‎‏در صورت امکان رفع آن نماید. و امیدوارم که فرزندم حسین از اشتغال به علم و تهذیب‏‎ ‎‏نفس غفلت نکند و استعداد خدایی را هدر ندهد. و از فرزندم مریم ـ وفقهاالله تعالی ـ‏‎ ‎‏می خواهم در حفظ اخلاق اسلامی و محبت به خویشاوندان غفلت ننماید. و از همۀ‏‎ ‎‏خویشاوندان و بستگان و دیگران امید عفو و طلب رحمت دارم. و السلام علی عبادالله ‏‎ ‎‏الصالحین.‏

‏روح الله الموسوی الخمینی‏

‎ ‎

  • ـ آخرین وصیتنامۀ امام خمینی پس از رحلت ایشان در خرداد سال 1368 توسط مقام معظم رهبری، حضرت آیت الله خامنه ای در جمع نمایندگان مجلس شورای اسلامی قرائت شد. و متن کامل آن در سیر تاریخی در همین مجموعه درج خواهد شد.
  • ـ به موجب وصیت بعدی امام خمینی، امر مربوط به وجوه شرعی به شورای مدیریت حوزۀ علمیه محول گردید.
  • ـ آقای سید حسین خمینی، فرزند آقای سید مصطفی خمینی.
  • ـ یعنی تقسیم آنچه بر جای مانده «ما تَرَک» بر اساس احکام فقهی در باب ارث فرایض می باشد.
  • ـ امام خمینی، بعداً ملک مختصر و موروثی خویش در خمین را طی فرمانی به فقرا هبه کردند.
  • ـ خانم خدیجۀ ثقفی، همسر امام خمینی؛ که در تمام رنجهای دوران غربت و قیام و حبس و حصر و تبعید امام در رنجهای ایشان شریک و چون یاری وفادار تا پایان عمر امام همراه و همفکر او باقی ماند.
  • ـ رسول اکرم ص: «بهشت زیر پای مادران است».
  • ـ خانم معصومۀ حائری همسر شهید سید مصطفی خمینی و فرزندانش آقای سید حسین خمینی و مریم خمینی.