امام همان‏گونه که در سیاست در حد اعلاء، مهارت داشتند و متخصص بودند از توجه به مسایل عبادی غافل نبودند. امام از روزی که وارد نجف اشرف شدند تا روزی که از نجف مهاجرت کردند هر شب 3 ساعت که از شب (مغرب) می‏رفت، در زمستان و تابستان، هوای سرد یا گرم، ایشان در حرم حضرت علی(ع) بودند و حرمشان ترک نمی‏شد. حتی یک وقت به دنبال کودتایی که در عراق رخ داد و حکومت نظامی اعلام شده بود، مرحوم حاج آقا مصطفی می‏گفتند، یکدفعه دیدیم آقا توی اتاق نیستند. گفتیم نکند رفته باشند حرم. همه جا را گشتیم، تا اینکه دیدیم امام رفته‏اند بالای پشت بام و در جایی ایستاده‏اند که گنبد مرقد حضرت علی(ع) پیدا باشد و دارند به طرف حرم زیارت‏نامه می‏خوانند.

منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی، ج1، ص90

. انتهای پیام /*