امام همانگونه که در سیاست در حد اعلاء، مهارت داشتند و متخصص بودند از توجه به مسایل عبادی غافل نبودند. امام از روزی که وارد نجف اشرف شدند تا روزی که از نجف مهاجرت کردند هر شب 3 ساعت که از شب (مغرب) میرفت، در زمستان و تابستان، هوای سرد یا گرم، ایشان در حرم حضرت علی(ع) بودند و حرمشان ترک نمیشد. حتی یک وقت به دنبال کودتایی که در عراق رخ داد و حکومت نظامی اعلام شده بود، مرحوم حاج آقا مصطفی میگفتند، یکدفعه دیدیم آقا توی اتاق نیستند. گفتیم نکند رفته باشند حرم. همه جا را گشتیم، تا اینکه دیدیم امام رفتهاند بالای پشت بام و در جایی ایستادهاند که گنبد مرقد حضرت علی(ع) پیدا باشد و دارند به طرف حرم زیارتنامه میخوانند.
منبع: سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی، ج1، ص90
.
انتهای پیام /*