تسخیر لانه جاسوسی عکس العمل طبیعی یک ملت و اقدامی برخاسته از عمق اراده و ایمان جامعه مکتبی و مذهبی بود و به همین دلیل از جنس همسنخ خود انقلاب بود. افرادی که یا اساساً آمریکا را دشمن نمی دانستند و یا از درافتادن با آمریکا بشدت نگران بودند و در عمل مشی محافظه کارانه ای داشتند تا جایی پیش رفتند که دانشجویان مسلمان پیرو خط امام را به پیروی از سیاست تبلیغی کاخ سفید، دانشجویان پیرو خط شیطان! نامیدند.
پس از تسخیر لانهٔ جاسوسی، آقای مهندس بازرگان فردای آن روز از نخست وزیری استعفا داد و استعفای ایشان علیرغم وساطت عده ای سریعاً از سوی امام مورد قبول قرار گرفت و مسؤولیت ادارهٔ کشور به شورای انقلاب محول شد. من در نخست وزیری در اتاق بازرگان و دکتر سحابی بودم که از قم آقای صانعی با بی سیم گفت امام استعفای بازرگان را پذیرفت. من به روی خود نیاوردم. سحابی و بازرگان می گفتند معلوم است که امام استعفای ما را قبول نمی کند. ولی ما باید در پذیرش جدید شرط و شروط بگذاریم که یکی از آنها آزادی آمریکائیهاست. من از دفتر بازرگان بیرون رفتم و به رادیو تلفن کردم و گفتم پس از پخش قبول استعفای بازرگان از سوی امام، سرود خمینی ای امام را بگذارید تا مردم متوجه شوند یک خطر بزرگ که حاکمیت لیبرالهاست از انقلاب رفع شده است.
منبع: برداشتهایی از سیره امام؛ ج ۴، ص ۳۱۹
.
انتهای پیام /*