پرتال امام خمینی(س): پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، آزادیهای عمومی گسترده ای، به طور طبیعی به وجود آمد و در نتیجه، حدود ۴۵ سازمان و گروه اسلامی و بالغ بر ۷۰ حزب و سازمان غیر اسلامی و سکولار و عمدتاً با گرایشهای چپ گرایی و یا مارکسیستی، به فعالیت پرداختند. گروه های چپ با امکانات نامحدودی که داشتند به تبلیغات و تلاش های گسترده ای دست زدند و علاوه بر چاپ صدها نوع کتاب و نشریه از آثار لنین و مائو و حتی استالین، که به قیمت خیلی ارزان و یا حتی رایگان در مجامع عمومی به ویژه مقابل دانشگاه ها عرضه می شد، به چاپ و نشر روزنامه یا هفته نامه و مجله نیز پرداختند که تعدادآنها بالغ بر ۸۰ نشریه می شد و البته همه آنها بدون مجوز قانونی انتشار می یافتند.

در این برهه، «شورای انقلاب» مصوبه ای مطرح ساخت و به وزارت ارشاد ابلاغ و اعلام نمود که همه احزاب و یا افراد حقیقی و حقوقی، که می خواهند روزنامه یا نشریه چاپ کنند، باید «مجوز قانونی» داشته باشند و فقط در آن صورت همگان می توانند روزنامه یا نشریه خود را با مراعات ضوابط قانونی، منتشر سازند. در آن زمان اینجانب نماینده حضرت امام خمینی(ره) در «وزارت ارشاد ملی» بودم که معاونت مطبوعاتی آن تنها مرجع قانونی پاسخگویی و صدور مجوز بود و همین نکته باعث شد مسئولین اغلب آن نشریات ضمن مراجعه به معاونت مطبوعاتی و تسلیم مدارک مورد نیاز، سری نیز به اینجانب در «دفتر نمایندگی امام» بزنند و خواستار تسریع در صدور پروانه نشر شوند.

...در این رابطه، اینجانب ضمن دیدار با حضرت امام (ره) در قم، با ارائه پرونده چند روزنامه از جمله: مردم، مجاهد، کارگر، پیام خلق و ...،گزارشی در این زمینه به ایشان دادم و به ویژه موضوع درخواست چپ گراها را مطرح ساختم که ایشان فرمودند: «اینها بدون تردید خیانت خواهند کرد!» من عرض کردم: «حضرتعالی در پاریس فرمودید حتی مارکسیست ها هم می توانند آزادانه حرف های خود را در نظام اسلامی بزنند» ایشان فرمودند: «من گفتم حرفهایشان را بزنند نه آنکه توطئه کنند!» و بنده گفتم: طبق قانونی که شورای انقلاب تصویب و ابلاغ کرده، دارندگان شرایط لازم، از هر جناح و سازمانی، می توانند پروانه بگیرند و بعد، متن آن مصوبه را که در یک صفحه بود و به وزارت ارشاد ابلاغ شده بود به ایشان دادم که امام بلافاصله آن را مطالعه کردند و روی پرونده ها گذاشتند و فرمودند: «شما این مسأله را از من سؤال نکنید و به تکلیف خودتان عمل نمایید.» و من دیدم که ایشان علیرغم عدم رضایت باطنی، به احترام قانون فرمودند که موضوع را با ایشان مطرح نکنم و به وظیفه خود عمل کنم. البته افزودم که بی تردید اگر نشریه ای انحراف پیدا کرد و به توطئه پرداخت، دادستانی انقلاب و مراجع قانونی، اقدام خواهند کرد. و امام فرمود: وفقکم الله و این جمله ایشان همواره به مفهوم پایان وقت دیدار بود...

بدین ترتیب ارتباط ما با اصحاب جرائد و درخواست کنندگان پروانه و سازمان‌ها یا احزاب مربوطه، برقرار شد و ما به «تکلیف خود» که صدور پروانه، طبق مصوبه شورای انقلاب بود، عمل کردیم و در نتیجه این ارتباطات، به حقیقت اندیشه رهبران بعضی از سازمانها، پی بردیم که به عنوان«شاهد عینی»، بخشی از خاطرات مستند مربوط به چند سازمان ـ حزب توده، سازمان مجاهدین، فرقه فرقان، حزب بنی صدر ـ که در فواصل مختلف طی گفتگوهایی بیان شده است، را به شکل یک رساله مستقل منتشر کردم تا در واقع گوشه های تاریکی از «تاریخ معاصر ایران» در رابطه با «احزاب و سازمانهای سیاسی پس از انقلاب» روشن گردد.

برای اطلاع از شروح داستان، به کتاب «سازمانها و احزاب سیاسی دوران انقلاب» مراجعه شود. این کتاب توسط مؤسسه «کلبۀ شروق» قم در سال ۱۳۹۶ منتشر شده است.

منبع: خاطرات از حجت الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی

. انتهای پیام /*