مرحوم آیت الله هاشمی رفسنجانی، از همراهان دیرپای امام در مدرسه علوی اوضاع و احوال ساعات پایانی روز 21 بهمن سال 57 را این طور تصویر می کنند:
در آن روزها که انقلاب در آستانه پیروزی بود و ما در کنار امام بودیم، صفات و روحیات امام همه ما را متعجب کرده بود، بخصوص آن روز و آن روحیه قوی امام هرگز از یادم نمی رود. لحظه اعلام حکومت نظامی بود، ساعت نزدیک چهار و نیم بعدازظهر 21 بهمن بود و ما در خدمت امام بودیم؛ همه ما دلهره عجیبی داشتیم. اما امام گویی که هرگز اتفاقی رخ نداده است؛ در حالی که مشغول نوشتن اعلامیه برای شکستن حکومت نظامی بودند گفتند: «درِ مدرسه باز هست یا نه؟» تا گفتیم به علت خطراتی که ممکن است وجود داشته باشد در مدرسه را بسته ایم، ایشان فوراً گفتند: «در را باز کنید تا مردم رفت و آمد کنند.»
و همان شب که شب 22 بهمن بود و احتمال بمباران و کودتای نظامی می رفت هر چه از امام تقاضا کردیم که مدرسه را ترک کنید و فعلاً در جای دیگری بمانید، ایشان در جواب ما با اطمینان خاطر می گفتند: «هر که می ترسد برود، من اینجا هستم.»
برگرفته از کتاب برداشت هایی از سیره امام خمینی(س)، جلد 2 ، صفحه 259.
.
انتهای پیام /*