پرتال امام خمینی(س): یکی از کارهای بی سر و صدای این جانب در قم در سال های آغازین مبارزات، رساندن اخبار و اطلاعات به مراجع عظام، به ویژه حضرت امام خمینی(ره) بود که این نوع اخبار در اختیار دیگر طلاب حوزه قرار نداشت. این امر اغلب به طور شفاهی و حضوری و در ساعات ملاقات عمومی امام با طلّاب انجام می گرفت و گاهی هم به طور مکتوب عرضه می شد. البته این نوع اخبار، سری و محرمانه به شمار نمی رفت ولی شاید دیگر دوستان توجهی به آن اخبار نمی کردند و یا اگر مطلع می شدند اهمیتی به آنها نمی دادند. منابع اصلی من، اخبار رادیوهای خارجی و جراید داخلی بود... البته رادیو در آن دوران. -سال ۳۵ تا۴۰.- هنوز نیمه حرام! بود و اگر طلبه ای رادیو داشت، خیلی مورد قبول حوزویان قرار نمی گرفت، ولی من پس از خروج از «مدرسه حجتیه» و سکونت در منزل مستقل، مخفیانه! یک رادیوی بزرگی را تهیه کرده بودم که موج های مختلفی داشت و اخبار گزارش های اغلب رادیوهای عالم را می شد دریافت نمود! ماجرای خرید و تهیه آن هم، پس از کسب اجازه از امام بود. یعنی من برای نخستین بار بابت چاپ کتاب «دو مذهب » توسط شرکت سهامی انتشار در تهران مبلغی حدود دویست تومان (تک تومانی البته!) از ناشر محترم دریافت کردم و روزی در قم خدمت امام رسیدم و سؤال کردم که آیا می توانم با پولی که از وجوهات شرعیه نیست، رادیو بخرم؟ ایشان در پاسخ فرمودند: جنابعالی اگر از وجوهات شرعیه هم بخرید، اشکال ندارد. البته من با اینکه مقلد امام نبودم، در اغلب مسائل شرعیه به ایشان مراجعه می کردم و با این بیان ایشان، همان روز از رادیو فروشی خیابان ارم، یک رادیو بزرگ پر موج را خریدم که مورد استفاده قرار می گرفت و به طور طبیعی پیگیری اخبار از رادیوهای خارجی مانند «فتح»، «پیک ایران»، «رادیو قاهره» و غیره، بخشی از اوقات شبانه مرا به خود اختصاص می داد و از آن میان هر چند یک بار، آنچه که مهم به نظرم می رسید، به طور شفاهی یا کتبی به مراجع عظام عرضه می شد. البته بعضی از گزارش های مکتوب من خدمت امام(ره) بعدها در بین اسناد ساواک که پس از یورش مأمورین به بیت امام و جمع آوری اسناد و نامه ها به دست آنها افتاده بود، پیدا شد که در این «خاطرات مستند» به آنها اشارتی دارم.

خاطرات منتشر نشده حجت الاسلام والمسلمین سید هادی خسروشاهی

 

. انتهای پیام /*