منورالفکرها و روشنفکرها بعد از انقلاب به جان هم افتاده بودند؛ امام خمینی به شدت با اینها مخالف بودند. همه اینها دنبال این بودند که افکار روشنفکری را در جامعه مطرح کنند؛ تا از این طریق فقها را کنار بگذارند؛ تا کنون هم این کار ادامه دارد. آقای میرزا علی فلسفی به اتفاق آشیخ علی آقا و آمیرزا جواد آقا تهرانی و تنی چند از مقدسین مشهد در قم به ملاقات امام رفتند. آن تاریخ امام این کلام را گفتند که؛ چرا هی می گویند می کشید، می کشید، ما تا حالا انقلابی عمل نکردیم ولی از حالا انقلابی عمل می کنیم. (صحیفه امام؛ ج۹، ص ۲۸۰) این کلام امام خیلی زیبا بود به طوری که خیلیها حساب کار دستشان آمد و مانع از اعمال نفوذ و خرابکاری در تدوین قانون اساسی پس از رفراندوم که مردم با رای بالایی به جمهوری اسلامی آری گفتند؛ گردید. هنوز شورای انقلاب به آن شکل از نظم کافی برخوردار نبود؛ که امام با این فرمایش قاطع شان هرگونه تهدید و یا احتمالا خرابکاری را از بین بردند. اما نکته قابل توجه این بود که دسیسه ها به هر شکلی ادامه می یافت، چگونه؟ متاسفانه از خود ما آخوندها؛ آخوندها را وادار و تحریک می کردند. برای رسیدن به اهدافشان به روحانیون نزدیک می شدند و در ضمن تلویحاً خواستار تغییرات بنیادی در قانون اساسی در حال تدوین می شدند.
منبع: اخلاق و مبارزه خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی طباطبایی
.
انتهای پیام /*