محمدعلی رحمانی، عضو دفتر امام خمینی(س) به جماران گفت: آقای رجایی خدمت امام رسیدند و گزارششان را داده بودند و ما که آنجا نبودیم که ببینیم چه مطلبی بوده است.
بعد که ایشان بالا آمد و دوباره نشست و حاج آقا (حاج احمد آقا) هم با تأخیر آمدند، روی صورتش دست گذاشت و شروع به گریه کرد و گفت چیزی که نگرانش بودم اتفاق افتاد. تا من شروع به گزارش کردم، امام خمینی(س) گفت چه شده که در این جامعه پنیر وجود ندارد و اگر هست، گران است؟ شما می دانید طبقه مستضعف ما دلشان خوش است که صبحانه ای دارند و با یک لقمه نان، یک ذره پنیر و یک چای شیرین صبحشان را می گذرانند؟ درست نیست که پنیر هم سر سفره آنها نباشد.
گریه ایشان برای این بود که رهبر بزرگوار ما برای کوچکترین چیزی که باعث نگرانی و ناراحتی مردم می شود اینقدر حساس است.
.
انتهای پیام /*