پرتال امام خمینی(س): حضرت امام همیشه تأکیدشان بر حفظ آبروی افراد بود. در مواردی که تخلفی از مدیران سر می‌زد، می‌فرمودند؛ آنها را بخواهید و بگوئید؛ خودشان دست از این کارهایشان بردارند، نصیحت محرمانه بکنید و کار را تمام کنید.

امام، معتقد بودند که آبرو باید حفظ شود. اگر هم موردی پیش می‌آمد، امام دستور تحقیق مجدد صادر می‌کردند. موردی را در نامه‌ای نوشتیم و به دست مرحوم حاج احمد آقا دادیم تا به دست امام برساند.

همینجا این نکته را ذکر کنم که احمدآقا به هیچ‌وجه درون نامه ها را نگاه نمی‌کرد و حتی در مورد اینکه شاید محتوای نامه بر علیه ایشان باشد کنجکاوی نمی‌کرد و مستقیم آنها را به دست امام می‌رساند.

این قداست و خصال نیکو باید حفظ شود. امام وقتی که نامه را دیدند، به احمد آقا گفتند؛ بگویید فلانی (یعنی من) بیاید. من به محضرشان رسیدم، امام فرمودند از این نامه دیگر نداری؟ گفتم نه؛ نامه را پاره کردند و دستور دادند خودت یک تحقیق دیگر بکن، به نظر من دروغ است.

بعد از تحقیق مجدد مشخص شد واقعاً هم دروغ بوده است. چون در نامه از حاج احمد آقا هم نام برده شده بود، خواستم از ایشان عذرخواهی کنم که امام گفتند؛ عذرخواهی نکن، من خودم درست می‌کنم حتی حاضر نشدند که ایشان بداند در نامه چه نوشته بودیم. این روحیات با عظمت حضرت امام، قابل تردید نیست.

امام همیشه فرمودند؛ نصیحت کن، خیر خواه باش و آبرو حفظ کن. حضور من در دادگاه منکرات دو دوره به درازا کشید. به وزارت دادگستری هم که رفتم آنجا معاون دادستان بودم و هم زمان دادگاه منکرات را هم اداره می‌کردم. بعد از آن، دادگاه منکرات به کلی تعطیل شد و پرونده‌ها به دادسرای عمومی منتقل شده و در آنجا بررسی می‌شد.

مدت دادستانی من در گیلان و مازندران هم حدود یک سال و نیم تا دو سال به طول انجامید. هنوز در دادگاه منکرات مسئولیت داشتم که رسیدگی به تخلفات در شهرداری نیز به من سپرده شد.


برگرفته از خاطرات حجت الاسلام والمسلمین سید مهدی طباطبایی ( از کتاب اخلاق و مبارزه ، جلد دوم ، صص: ۱۱۳-۱۱۲)

. انتهای پیام /*