زمان: 1 فروردین 1360/ 14 جمادى الاول 1401

مکان: تهران، جماران

بسم اللَّه الرحمن الرحیم

روز مبارک، روز شکست سلطه جهانخواران

من این سال نو را به همه مسلمین جهان و ملتهاى مظلوم تحت فشار ابرقدرتها و ملت شریف رزمنده ایران تبریک عرض مى کنم. مبارک باد بر شما ملت بپاخاسته و بیدار که تمام توان خودتان را در مقابل قدرتهاى بزرگ، که همه بسیج شده اند بر ضد شما، به میدان آوردید؛ و همان طور که در اول نهضت با هم همدست و متحد بودید، امروز هم در این سال جدید هم با هم هستید. و من امیدوارم که بیشتر از پیش با هم برادر و همفکر و هم رزمنده باشید.

آن روز مبارک است بر ما که سلطه جهانخواران بر ملت مظلوم ما و بر سایر ملتهاى مستضعف شکسته شود؛ و تمام ملتها سرنوشت خودشان را به دست خودشان بگیرند؛ و دولتها بیدار بشوند و ببینند که با داشتن آن همه ابزار و آن همه انسان و قواى انسانى و آن همه اراضى وسیع و ذخایر زیرزمینى، براى اینکه ما توجه نکردیم به دستورات اسلام که بین همه مسلمانها عقد اخوت بسته است و همه را دعوت به اعتصام به حبل اللَّه و پیروى از خط اسلام مى فرماید نکردیم.

و من امیدوارم که در این سال جدید هم ملت ما و دولت ما و همه آنهایى که در اداره کشور دخالت دارند، از لشکریها و کشوریها، همه با هم برادر باشند. و این نعمت بزرگى که در قرآن کریم او را نعمت «اخوت» ذکر مى فرماید، و همین نعمت اخوت را موجب این مى داند که ما از همه گرفتاریها نجات پیدا کنیم، من در این سال جدید امیدوارم که همه با هم برادر باشند؛ و همه با هم در مصالح این کشور پیش بروند؛ و دست قدرتها را از کشور خودشان کوتاه کنند؛ و همه مسلمین جهان توجه بکنند به این آیاتى که در قرآن کریم براى وحدت مسلمین نازل شده است و مسلمین را دعوت به وحدت و اعتصام به حبل اللَّه، که همان اسلام است، فرموده است، همه توجه کنند؛ و این سال نو را با مبارکى و میمنت در زیر پرچم پر افتخار اسلام و دستورات نورانى خداى تبارک و تعالى مجتمع بشوند؛ و دست قدرتهاى بزرگ را که هیچ فکر نمى کنند الّا براى مصالح خودشان و چپاول کردن ذخایر ملتهاى ضعیف، با هم باشند همه تا این دستهاى چپاولگر قطع بشود. و ملتها و دولتهاى اسلامى همه با هم مجتمع باشند؛ همه با هم برادر باشند؛ برابر باشند.

سال اخوت ایمانى و وحدت کلمه

حکومتها در فکر سلطه بر ملت خودشان و سرکوبى ملت خودشان نباشند؛ و ملت در فکر خنثى کردن اعمال دولتها نباشند. اگر آنها به اسلام برگشتند و توجه به احکام اسلام کردند، همان طورى که ملت ما با دولتش، با همه ارگانهاى دولتى، دوست هست؛ و نه ارگانهاى دولتى مى خواهند بزرگى به ملت بفروشند، سلطه گرى کنند به ملت؛ و نه ملت درصدد این است که به دولت خودش یک کارى بکند که خنثى بشود اعمالش. همه با هم هستند. و همه با هم ان شاء اللَّه این کشور را به پیش مى برند. و نمى گذارند که قدرتهایى که در کمین نشسته اند و تفاله هاى آنها در بین کشور ما هم هست، [ملت ] نمى گذارند اینها بتوانند کارى انجام بدهند.

و ما امیدواریم که امسال سال اخوت ایمانى و وحدت کلمه و عود به اوایل نهضت  باشد. همان طورى که مى بینیم که بحمد اللَّه هست، باز تحکیم بشود این وحدت. و تمام افراد این مملکت در صدد این باشند که براى این کشور خدمت کنند و خدمتگزارى به اسلام و کشور اسلامى داشته باشند؛ تا اینکه این سال بر همه ما نوروز باشد و بر همه ما مبارک باشد و پیروزى اسلام در این سال ان شاء اللَّه تحقق پیدا بکند؛ و تمام اقلیتهایى که در این کشور هستند، اقلیتهاى مذهبى که در این کشور هستند و رسمى هستند، در زیر لواى اسلام با رفاه و آسودگى زندگى کنند.

تلاش دولت براى پیشرفت امور

و ان شاء اللَّه این آثار شوم جنگ نابکار صدامى، که دست نشانده قدرتهاى بزرگ است، از بین برود. و تمام کشور ما توجه به این معنا داشته باشند که [در] آثار جنگ البته این مسائل هست. و ما همه این آثار را از دشمنها مى دانیم، نه از دوستها. دولت با تمام قوا مشغول این است که امور را به پیش ببرد و مردم را در رفاه نگه دارد، لکن آثار جنگ است. در آن سالى که متفقین آمدند به ایران، من خوب یاد دارم که در قم که ما بودیم، تقریباً تمام دکانهاى نانوایى بسته شده بود و قحطى وجود پیدا کرده بود، حتى یک روز، که اواخر امور بود، من با یک بچه اى که همراهم بود داشتیم مى رفتیم، یکدفعه این بچه به من گفت: آى نون! که نان را، مدتها بود نان سنگک را ندیده بود. شما مى دانید که ما الآن در حال جنگ هستیم؛ و به حسب حال جنگ، آن هم جنگ با تمام ابرقدرتها و آن هم اینکه ما را محصور کرده اند، مدتهاست ما محصور اقتصادى هستیم و مشغول جنگ هستیم، مع ذلک با کوشش خود ملت و با کوشش دولت اینجا باز رفاه نسبى هست. و من امیدوارم که این جنگ بزودى تمام بشود و لشکر اسلام بر کفر غلبه کند. و ان شاء اللَّه این مملکت یک مملکت با رفاهى، یک مملکت با سعادتى، باشد که ملتهاى ما، ملت ما، در این کشور با سعادت و سلامت باشند.

و خداوند متحول کند قلوب و ابصار ما را و بصیرت ما را به یک قلوب نورانى و یک بصیرت واقعى که مسائل را درست ارزیابى کنیم. و کسانى که مى خواهند این ملت را سست کنند و مى خواهند به واسطه تبلیغات سوئى، که اخیراً بیشتر مى کنند، که این مملکت در آن کارى نشده است. این مثل رژیم سابق است. مثل اوقاتى است که آنها بودند. این تبلیغات از کمبودها تبلیغ مى کنند؛ از وضع اقتصادى انتقاد مى کنند. اینها توجه ندارند که در عین حالى که ما در این دو سال تمام توانمان صرف این شده است که آن قدرتهاى بزرگ را نگذاریم دخالت کنند و تفاله هاى آنها را نگذاریم به این ملت ظلم کنند، مع ذلک در همین مدت کوتاه از تمام زمانى که مدرسه ساخته شده است و این پنجاه سالى که آنها راجع به کارهایى که کرده اند، اسفالتهایى که کرده اند، ساختمانهایى که کرده اند، این دو سال چندین برابر آن بوده است. لکن کوردلان اینها را به حساب نمى آورند، و مى گویند دولت نمى تواند کار بکند و اسلام نمى تواند اداره بکند مملکت را! این اسلام است که امروز اداره مى کند مملکت را. و این اسلام است که تمام افراد این مملکت را دور خودش جمع کرده است و نمى گذارد که این جنگ تأثیر سوء خودش را زیادتر از این مقدار که در آن محیطها هست [بگذارد].

سال حاکمیت قانون

و من امیدوارم که خداوند این سال را سال رحمت، سال برکت، سال صفا، سال برادرى، سال برابرى، قرار بدهد؛ و تمام ملت و دولت و دست اندرکارها تماماً مجتمع باشند و با هم این کشور را به سلامتى و سعادت، همه چیزهایى که احتیاج دارد تهیه کنند و کارسازى کنند و از کارهاى ناشایستى هم که در کشور واقع مى شود، و این لازمه یک انقلاب است، جلوگیرى کنند؛ و مملکت ما در سال آینده و در این سال، در همین سالى که هستیم، مملکتى باشد که قانون فقط حکم کند. هیچ کس غیر قانون حکم نکند و تمام مجرى قانون باشند؛ و کسى در حدود غیر قانونى عمل نکند، و همه در حدود خودشان عمل کنند.

و ان شاء اللَّه سعادت و سلامت براى تمام مسلمین و براى خصوص کشور ما و کشور عراق باشد؛ که این جرثومه فساد کنار برود و مسلمین عراق و ایران آزاد باشند. و امیدوارم که سعادت و سلامت براى همه باشد.

و ان شاء اللَّه فلسطین آزاد بشود و بیت المقدس، آنکه مسجد همه مسلمین است به حال اول برگردد. و آنهایى که به مسلمین ظلم و ستم مى کنند ان شاء اللَّه خداوند دفع شرّ آنها را بکند.

و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.


(صحیفه امام، ج 14، ص: 226-230)

. انتهای پیام /*