یکصد و چهل روز بعد در ۴ فروردین ۱۳۵۹ کارتر نامه ای محرمانه خطاب به امام می نویسد و اعلام می کند: «ما آماده پذیرش حقایق جدید که مولود انقلاب ایران است، می باشیم. این امر همچنان هدف و آرزوی ماست، زیرا من تصور می کنم که ما هدف واحدی را که صلح جهانی و برقرار عدالت برای همه ملل است، تعقیب می کنیم». امام خمینی با شجاعتی خارق العاده دستور می دهد تا نامه کارتر منتشر شود. در آمریکا انتشار این نامه یک افتضاح سیاسی برای کارتر بود. آمریکا از دست ایران و دانشجویان به شدت عصبانی است و در روز یکصد پنجاه و پنجم به کاردار سفارت ایران دستور می دهد که آمریکا را ترک کند. اما در ایران گویی جشن برپا بوده است. امام خمینی از کارتر به خاطر قطع رابطه با ایران تشکر می کند و می گوید: «قطع روابط به این معنا است که آمریکا از نفوذ در ایران قطع امید کرده است».
آمریکا در فکر انجام عملیاتی نظامی از فرودگاهی مخفی در مصر افتاد. علیرغم تمهیداتی نظامی، عملیات چراغ های آبی شکست خورد و آمریکا باید می دانست که با پنج هلیکوپتر نمی توان ۹۰ کماندو و سی گروگان را از ایران خارج کند؛ کارتر با توقف عملیات موافقت کرد. کاخ سفید در نیمه شب اعلام کرد که عملیات نظامی جسورانه ای که برای نجات گروگان های آمریکایی در تهران طراحی شد به علت «نقص فنی»! لغو شد. که منجر به مرگ هشت خدمه شد.
سرانجام در روز سیصد و چهل و دوم و پس از کشمکش های بسیار، امام خمینی شروط چهارگانه ای را برای آزادی گروگان ها اعلام کرد: بازگرداندن دارایی های شاه؛ تعهد امریکا به عدم مداخله در امور داخلی ایران؛ آزاد کردن دارایی های ایران در آمریکا و لغو ادعاهای آمریکا علیه ایران. شرط دوم بلافاصله مورد پذیرش قرار می گیرد اما امریکا با بقیه شروط محتاطانه برخورد می کند. الجزایر واسطه دو کشور می شود.
منابع مرتبط:
پیامد های تسخیر لانه جاسوسی
سازمان ملل و تسخیر سفارت آمریکا
.
انتهای پیام /*